بررسی آلودگی هوای کلانشهر اصفهان در سال ۱۴۰۰ بر اساس شاخص AQI

زمینه و هدف: یکی از چالش­های جدی که در سال­های اخیر بخصوص شهر­های بزرگ جهان با آن رو به رو هستند، آلودگی هوا می­باشد. اصفهان نیز به عنوان یکی از کلانشهر­های ایران از این قاعده مستثنی نیست. این مساله برای اصفهان به عنوان یک شهر پر جمعیت و صنعتی به صورت یک چالش بحرانی در آمده است. مواد و روش ها: در تحقیق حاضر، به تحلیل و بررسی آمار و اطلاعات دریافتی از ۱۷ ایستگاه سنجش پایش کیفیت هوا در سطح اصفهان پرداخته شده است. ایستگاه­ها شامل احمدآباد، پروین، رودکی، استانداری، خرازی، رهنان، کاوه، فیض، میرزاطاهر، جی، ورزشگاه میثاق، فرشادی، باهنر، انقلاب، شاهین­شهر، مبارکه و سگزی می­باشند. تمامی تحلیل­های آماری انجام شده در این تحقیق مربوط به بررسی شاخص کیفت هوا AQI بوده و با استفاده از نرم­افزار Excel انجام شده است. یافته ها: نتایج حاکی از آن است­که از ۱۷ ایستگاه مورد بررسی، ایستگاه احمدآباد در طول بازه زمانی یکساله (از ۱ فروردین ۱۴۰۰ تا ۲۹ اسفند ۱۴۰۰) هیچ روز پاک و خوبی را نداشته و نسبت به سایر ایستگاه­ها بیشترین تعداد روز با وضعیت غیربهداشتی در آن ثبت شده است. همچنین در فصل پاییز نسبت به سایر ایستگاه­ها بالاترین میزان AQI را داشته است. بنابراین ایستگاه احمدآباد آلوده­ترین ناحیه از لحاظ کیفیت هوا می­باشد. همچنین نتایج نشان داد که در دو ایستگاه مبارکه و شاهین­شهر بیشترین تعداد روز خوب و پاک ثبت شده و این دو ایستگاه کمترین میزان AQI ثبت شده در طول سال ۱۴۰۰ را داشته­اند. نتیجه گیری: بررسی­ها نشان می­دهد که مناطقی مانند سگزی و مبارکه که نواحی نسبتا صنعتی می­باشند، آلودگی کمتری نسبت به منطقه احمدآباد که ناحیه­ای مسکونی اما پر تردد می­باشد را دارا هستند. لذا می­توان نتیجه گرفت که تاثیر آلودگی ناشی از خودروها در سال ۱۴۰۰ بیشتر از آلودگی ایجاد شده توسط صنایع بوده است.

بررسی آلودگی هوای کلانشهر اصفهان در سال ۱۴۰۰ بر اساس شاخص AQI Keywords:

Air pollution , Air quality index , Isfahan metropolitan , Air quality , AQI , آلودگی هوا , شاخص کیفیت هوا , کلانشهر اصفهان , کیفیت هوا , AQI