جایگاه تبارزایشی بخشه Satureoides از سرده سنبله ای (تیره نعنائیان؛ زیرتیره نعنا)

Publish Year: 1402
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 131

This Paper With 11 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

JR_NBR-10-2_006

تاریخ نمایه سازی: 9 آذر 1402

Abstract:

بخشه Satureoides با چهار گونه و ویژگی هایی نظیر شکل رویشی علفی یکساله، برگ ها واژسرنیزه ای در قاعده باریک شده، کاسه گل خمره ای شکل به هنگام میوه دهی، وجود کرک متراکم در دهانه کاسه گل از جمله بخشه های سرده سنبله ای (Stachys) به شمار می رود که در شرق و جنوب ترکیه، سوریه، شمال عراق و غرب ایران پراکنش دارد. هدف اصلی پژوهش حاضر تعیین جایگاه تبارزایشی بخشه Satureoides بر اساس گونه Stachys melampyroides به عنوان تنها نماینده این بخشه در ایران است. پژوهش حاضر نخستین مطالعه مولکولی بر روی بخشه Satureoides است که بر اساس نشانگر هسته ای (nrITS) و با استفاده از روش های بیشینه صرفه جویی و استنباط بیزی انجام شده است. در این پژوهش در مجموع، ۸۶ توالی (۹ برون گروه، ۷۷ درون گروه) مورد تحلیل قرار گرفتند. نتایج حاصل از تحلیل های تبارزایشی ما نشان داد که بخشه Satureoides در تبارشاخه Olisia که یکی از ناهمگن ترین و بزرگترین تبارشاخه های سرده پراتبار سنبله ای به شمار می رود، جای می گیرد. همچنین نه تنها جایگاه بخشه Satureoides که بر اساس ویژگی های ریخت شناسی بیشترین قرابت را با بخشه Neurocalyx نشان داده تائید نمی شود، بلکه به عنوان گروه خواهری اعضای بخشه Fragilicaulis که گونه هایی صخره زی چندساله با ساقه های شکننده و گل های زرد هستند، شناخته می شود. بر اساس نتایج درخت مولکولی هسته ای، بخشه Neurocalyx نزدیک ترین گروه به تبارشاخه Satureoides+Fragilicaulis است. شایان ذکر است که قرابت گونه های یکساله با گونه های چندساله سنبله ای در درخت تبارزایی هسته ای نشان داده شده است. بنابراین به نظر می رسد"شکل رویشی یکساله" به طور مستقل در بین دودمان های چندساله تکامل یافته است.

Authors

Yasaman Salmaki

Center of Excellence in Phylogeny of Living Organisms and Department of Plant Science, School of Biology, College of Science, University of Tehran, Tehran, Iran

Mahya Khakpash

Center of Excellence in Phylogeny of Living Organisms and Department of Plant Science, School of Biology, College of Science, University of Tehran, Tehran, Iran

مراجع و منابع این Paper:

لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :
  • Azani, N., Bruneau, A., Wojciechowski, M.F. & Zarre, S. ۲۰۱۷. ...
  • Bendiksby, M. Thorbek, L., Scheen, A.-C., Lindqvist, C. and Ryding, ...
  • Bhattacharjee, R. ۱۹۸۰. Taxonomic studies in Stachys. II. A new ...
  • Datson, PM., Murray, BG., Steiner, KE. ۲۰۰۸. Climate and the ...
  • Davis, P.H. ۱۹۸۲. The Flora of Turkey and the East ...
  • Felsenstein, J. ۱۹۸۵. Confidence limits on phylogenies: An approach using ...
  • Frajman, B. & Schönswetter, P. ۲۰۱۱. Giants and dwarfs: molecular ...
  • Hedge, I.C. ۱۹۸۶. Labiatae of south-west Asia: diversity, distribution and ...
  • Jamzad, Z. ۲۰۱۲. Flora of Iran, ۷۶: Lamiaceae, Research Institute ...
  • Krestovskaya, T.V. ۲۰۰۳. A new section of the genus Stachys ...
  • Krestovskaya, T.V. ۲۰۱۸. Review of species of the Stachys section ...
  • Lindqvist, C. & Albert, V.A. ۲۰۰۲. Origin of the Hawaiian ...
  • Maddison, D.R. & Maddison, W.P. ۲۰۱۰. MacClade۴: Analysis of phylogeny ...
  • Notredame, C., Higgins, D.G. & Heringa, J. ۲۰۰۰. T-Coffee: A ...
  • Posada, D. ۲۰۰۸. JModelTest: phylogenetic model averaging. Molecular Biology and ...
  • Rechinger, K.H. ۱۹۸۲. Stachys. In: Rechinger, K.H., (Ed.), Flora Iranica ...
  • Ronquist, F. & Huelsenbeck, J.P. ۲۰۰۳. Mr Bayes ۳: bayesian ...
  • Salmaki, Y., Zarre, S., Govaerts, R. & Bräuchler, C. ۲۰۱۲. ...
  • Salmaki, Y., Zarre, S., Ryding, O., Lindqvist, C., Bräuchler, C., ...
  • Salmaki, Y., Heubl, G. & Weigend, M. ۲۰۱۹. Towards a ...
  • Scheen, A.-C Bendiksby, M., Ryding, O., Mathiesen, C., Albert, V.A. ...
  • Swofford, D.L. ۲۰۰۳. PAUP: Phylogenetic Analysis Using Parsimony (and other ...
  • نمایش کامل مراجع