تجرد نفس از منظر فلاسفه صدرایی معاصر با تاکید بردیدگاه علامه طباطبائی (ره)

تجرد یا عدم تجرد نفس ، مهم ترین مسئله نفس شناسی است که تبیین آن در هر دستگاه فکری، بر سایر مبانی فکری آن نظام، تاثیر خواهد داشت . لذا با توجه به اهمیت مسئله ، تلاش شده است تا مسئله تجرد نفس انسان از دیدگاه فلاسفه صدرایی معاصر به ویژه علامه طباطبایی (ره) به عنوان فیلسوف و مفسر بزرگ قرآن مورد بررسی قرار گیرد. علامه طباطبایی (ره) و دیگر فلاسفه معاصر پیرو حکت متعالیه ، معتقدند نفس ، جوهری است که ذاتا از ماده مجرد است ، اما در مقام فعل ،متعلق به آن می باشد ایشان دیدگاه مادی گرایان و برخی دین پژوهان نقل گرا را که از جسمانیت نفس ، دفاع می کنند ناتمام دانسته و ادعای خویش را با ادله عقلی متعددی به صورت مستند ثابت می کنند. در این تحقیق با روش کتابخانه ای آثار متعدد علامه طباطبایی و شاگردان بزرگوار ایشان رصد و ادله ایشان گردآوری شده است ؛ این ادله که به دو قسم ادله عقلی و ادله نقلی تقسیم می شود در دو مبحث جداگانه توصیف و تبیین شده اند. بعد از بررسی و تبیین این ادله ، دیدگاه برخی منکران تجرد روح، مطرح و به آنها پاسخ داده شد.

Keywords:

نفس انسان , علامه طباطبایی (ره) , تجرد نفس , منکران تجرد نفس , فلاسفه صدرایی