اثربخشی آموزش روانی خانواده بر کیفیت زندگی مراقبین اصلی بیماران مبتلا به اختلالات روانپریشی
Publish place: Clinical Psychology & Personality، Vol: 20، Issue: 1
Publish Year: 1401
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 86
This Paper With 12 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_CPAP-20-1_008
تاریخ نمایه سازی: 14 آذر 1402
Abstract:
مقدمه: خانواده بیماران روان پریش معمولا تنیدگی جسمی و روانی، افسردگی، اضطراب و مشکلات ارتباطات اجتماعی را تجربه میکنند که بر کیفیت زندگی آنان اثر میگذارد و کنترل این اثرات نیازمند شناسایی عوامل مرتبط با آن می باشد. از این رو مطالعه حاضر با هدف تعیین اثر بخشی آموزش روانی خانواده بر کیفیت زندگی خانوادههای بیماران مبتلا به اختلالات روانپریش در شهر تهران انجام شد.روش: این پژوهش به صورت نیمه آزمایشی با مشارکت ۳۰ مراقب اصلی بیمار مبتلا به اختلالات روانپریش بستری در مرکز آموزشی، درمانی روانپزشکی رازی تهران در بهار سال ۱۳۹۸ انجام شد. این نمونه به روش در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه ۱۵ نفره آزمایش و کنترل قرار گرفتند. این پژوهش در چهار گام انجام شد. در گام اول پیش آزمون انجام گردید، در گام دوم جلسات آموزش روانی خانواده فقط برای مراقبان اصلی بیماران گروه آزمایش طی ۸ جلسه دو ساعته (هر هفته یک جلسه ۱۲۰ دقیقه ای) برگزار شد. در گام سوم دو گروه بیماران آزمایش و کنترل هنگام ترخیص، پرسشنامه کیفیت زندگی را در مرحله پس آزمون تکمیل نمودند و در گام چهارم، شش ماه پس از پایان جلسات آموزش روانی خانواده، دو گروه بیماران آزمایش و کنترل پرسشنامه مرتبط با پژوهشتکمیل کردند. تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه ۲۴ و با استفاده از روش تحلیل واریانس با اندازهگیری مکرر انجام گردید. نتایج: با توجه به دادههای به دست آمده در مرحله پیش آزمون بین گروههای آزمایش و کنترل از نظر ویژگی های دموگرافیک تفاوت معنی داری وجود نداشت (P>۰.۰۵). همچنین از نظر کیفیت زندگی تفاوت معنی داری بین گروهها مشاهده نگردید (F= ۰.۹۲ , P>۰.۰۵). اما در مرحله پس آزمون و پیگیری بین آنها تفاوت معنی داری به دست آمد (F= ۷.۶۳, P<۰.۰۰۱). به عبارت دیگر، جلسات آموزش روانی خانواده و مراقبت، باعث افزایش کیفیت زندگی در خانواده بیماران مبتلا به اختلال روانپریشی گردید.بحث و نتیجه گیری: بر اساس نتایج پژوهش میتوان گفت آموزش روانی خانواده کیفیت زندگی خانوادههای بیماران مبتلا به اختلالات روانپریش را افزایش داده است. این افزایش در کیفیت زندگی و خرده مقیاسهای سلامت جسمانی، سلامت روانی، روابط اجتماعی و سلامت محیطی معنیدار میباشد.
Keywords:
Authors
ارسلان احمدی
دکتری مشاوره، گروه روان شناسی بیمارستان روانپزشکی رازی، دانشگاه علوم توانبخشی و سلامت اجتماعی، تهران، ایران.
کیومرث فرحبخش
دانشیار، گروه مشاوره، دانشکده روان شناسی و علوم تربیتی، دانشگاه علامه طباطبایی، تهران، ایران
عبدالله معتمدی
دانشیار، روانشناسی بالینی، دانشکده روان شناسی و علوم تربیتی، دانشگاه علامه طباطبایی، تهران، ایران
محمدرضا خدایی
استاد، گروه روانپزشکی، دانشگاه علوم توانبخشی و سلامت اجتماعی، تهران، ایران.
علی کیهانی
کارشناس ارشد روان شناسی بالینی، بیمارستان روانپزشکی رازی، دانشگاه علوم توانبخشی و سلامت اجتماعی، تهران، ایران
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :