درمان مبتنی بر تعهد و پذیرش ارتباط معنادرمانی گروهی و رویکرد مثبت نگر بر افزایش امید به زندگی و کیفیت زندگی در میان افراد بازنشستهمراجعه کننده به کلینیک درمانی امام خمینی

در این پژوهش به بررسی درمان مبتنی بر تعهد و پذیرش ارتباط معنادرمانی گروهی و رویکرد مثبت نگر بر افزایشامید به زندگی و کیفیت زندگی در میان افراد بازنشسته مراجعه کننده به کلینیک درمانی امام خمینی، مورد بررسی قرارگرفت. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه بازنشستگان مراجعه کننده به کلینیک درمانی امام خمینی می باشند.نمونه متشکل از ۴۰ نفر است که به روش نمونه گیری تصادفی ساده از بین داوطلبان شرکت در این طرح، که نمراتشان یک انحراف معیار پایین تر از میانگین بود انتخاب شده و در دو گروه آزمایشی و گواه گمارده شدند. ابزار مورداستفاده، پرسشنامه امید به زندگی میلر و مقیاس باورهای فراشناختی کیفیت زندگی (۳۰ - MCQ) می باشند. طرحپژوهش از نوع تجربی میدانی با پیش آزمون و پس آزمون با گروه گواه است، که پس از انتخاب تصادفی گروه هایآزمایشی و گواه، مداخله آزمایشی (معنی درمانی گروهی و رویکرد مثبت نگر) بر روی گروه آزمایش به مدت ۱۰ جلسه۹۰ دقیقه ای و یک بار در هفته اجرا گردید. پس از اتمام برنامه آموزشی از هر دو گروه پس آزمون به عمل آمد، بهمنظور تجزیه و تحلیل داده ها از تحلیل واریانس چند متغیری (منوا) استفاده شد. نتایج حاصله نشان داد که معنادرمانی گروهی و رویکرد مثبت نگر باعث افزایش امید به زندگی و کاهش احساس کیفیت پایین زندگی گروه آزمایشدر مقایسه با گروه گواه شده است. پس از اجرای جلسات، پیگیری با فاصله یک ماهه، سودمندی معنادرمانی گروهی ورویکرد مثبت نگر را بر امید به زندگی نشان داد.