بررسی تاثیرآموزش به روش ترکیب واقعیت مجازی و واقعیت افزوده درجراحی عروق کرونر برمیزان عملکرد دانشجویان کارشناسی اتاق عمل

مقدمه: پیچیدگی تکنیک های جراحی و وجود محدودیت ها در محیط اتاق عمل برای آموزش دانشجویان باعث شده تا از روش های نوین برای بهبود عملکرد و کاهش خطاها استفاده شود. این مطالعه باهدف ارزیابی تاثیرات آموزش مبتنی بر واقعیت افزوده و مجازی (VAR) بر میزان یادگیری در بین دانشجویان اتاق عمل درجراحی بایپس عروق کرونر(CABG) انجام شد. روش کار: این کارآزمایی تصادفی کنترل شده در سال ۲۰۲۰ انجام شد. سی و شش دانشجو اتاق عمل به صورت هدفمند به کار گرفته شدند و به طور تصادفی در دو گروه مداخله (۱۸ نفر) و کنترل (۱۸ نفر) قرار گرفتند. شرکت کنندگان در گروه کنترل آموزش های معمولی را دریافت کردند ، در حالی که  گروه مداخله از طریق تماشایی ک فیلم ۳۶۰ درجه که بادوربین ۳۶۰ درجه گرفته شده بود واقعیت مجازی و واقعیت افزوده از جراحیCABG(بای پس عروق کرونر) علاوه بر آموزش های معمولی ، آموزش  (واقعیت مجازی و واقعیت افزوده)VAR دریافت کردند. برای ارزیابی میزان یادگیری (عملکرد) از چک لیست محقق ساخته استفاده شد. سطح عملکرد به صورت چک لیست محقق ساخته بر اساس محتوای فیلم ۳۶۰ درجه که دانشجویان با عینک مجازی دیدند (گروه مداخله) و عمل جراحی بای پس شریان کرونری که گروه کنترل به صورت روتین در آن عمل اسکراب می شدند، تهیه شد که میزان یادگیری دانشجویان را برحسب نمره نشان داد. داده ها از طریق آزمون t مستقل ، آزمون مجذور کای مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج: میانگین نمره یادگیری در گروه مداخله ۵۶/۲۵ با انحراف معیار ۵۰/۱ و در گروه کنترل ۷۶/۲۰ با انحراف معیار ۹۲/۱ به دست آمد و آزمون t مستقل نشان داد که در گروه مداخله و کنترل اختلاف معنی داری وجود داشت به طوری که میانگین نمره یادگیری در گروه مداخله به طور معناداری بیشتر از گروه کنترل بود (۰۵/۰ P <). نتیجه گیری: استفاده از واقعیت مجازی به همراه واقعیت افزوده قبل از عمل و اسکراب شدن، باعث افزایش یادگیری در حیطه عملکردی دانشجویان کارشناسی اتاق عمل شد.

Keywords:

واقعیت مجازی , واقعیت افزوده , جراحی قلب , یادگیری