ارائه مدل کسب مرجعیت علمی در آموزش پزشکی با رویکرد آموزش پاسخگو در دانشگاه علوم پزشکی مازندران

هدف از پژوهش حاضر، مدل­سازی کسب مرجعیت علمی در آموزش پزشکی با رویکرد آموزش پاسخگو بوده است. روش تحقیق ترکیبی و طرح تحقیق از نوع طرح تحقیق آمیخته اکتشافی (کیفی – کمی) است. جامعه آماری در بخش کیفی و کمی، خبرگان دانشگاهی و اعضای  هیات علمی به تعداد ۴۵۲ نفر بوده است. در بخش کیفی با استفاده از روش نمونه­گیری" نمونه­های حاوی اطلاعات غنی"  با ۲۵ نفر از خبرگان، مصاحبه عمیق انجام گرفته است. نتایج بخش کیفی حاکی از آن بوده که مدل کسب مرجعیت علمی در آموزش پزشکی با رویکرد آموزش پاسخگو دارای ۵ بعد فرهنگ سازی و ارزش آفرینی؛ بسترشناسی و ظرفیت سازی دانش؛ تجاری سازی و بازار گرایی؛ ساختار مراکز علمی حوزه ی درمان و برنامه ریزی و سیاست گذاری بهمراه ۱۶ مولفه می باشد. در بخش کمی، برای سنجش مدل، پرسشنامه محقق ساخته­ای با روش نمونه­گیری طبقه­ای نسبتی چندمرحله­ای در بین ۳۵۲ تن از نمونه­ها توزیع گردید. داده­ها با روش تحلیل عاملی با نرم افزارهای SPSS و  Smart PLS تجزیه وتحلیل شد. نتایج بخش کمی نشان داد که تمامی ابعاد و مولفه­های کسب مرجعیت علمی در آموزش پزشکی با رویکرد آموزش پاسخگو، مورد تائید واقع شدند.

ارائه مدل کسب مرجعیت علمی در آموزش پزشکی با رویکرد آموزش پاسخگو در دانشگاه علوم پزشکی مازندران Keywords:

مرجعیت علمی , آموزش پاسخگو , آموزش پزشکی