در بسیاری از پروژه های مهندسی و ساخت و سازه ای شهری،اجرای پی سطحی در مجاورت و یا نزدیکی شیب های خاکی اجتناب ناپذیر بوده و این اقدام میتواند سبب بروز شرایط ناپایداری
شیب خاکی گردد. برای پایدارسازی
شیب خاکی روش های متعددی مورد استفاده قرار می گیرد، یکی از این روش ها کاربرد
ستون سنگی و نقش آن در ایجاد و تداوم پایداری می باشد. در این پژوهش با ساخت چند مدل آزمایشگاهی به مطالعه آزمایشگاهی تاثیر
ستون سنگی بر پایداری شیب های خاکی پرداخته شده است . برای انجام این تحقیق علاوه بر بررسی
ظرفیت باربری پی سطحی قرار گرفته بر روی تاج شیب خاک ماسه ای، با در نظر گرفتن تغییرات مکانیزم گسیختگی
شیب خاکی و سطوح گسیختگی زیر پی به ارزیابی حالت های مختلف پایداری
شیب خاکی پرداخته شده است . مدل های متفاوت آزمایشگاهی شامل
شیب خاکی بدون مسلح کننده و با مسلح کننده، متغیر بودن سختی
ستون سنگی ،
ستون سنگی معمولی ،
ستون سنگی پوشیده شده با ژئوگرید نرم،
ستون سنگی پوشیده شده با ژئوگرید سخت و شمع بتنی ساخته شده، در ادامه پی سطحی مستقر در مجاورت شیب بارگذاری گردید. جابجایی شیب های خاکی در موقعیت تاج
شیب خاکی ، بیشترین میزان جابجایی خاک در میانه شیب و نشست فونداسیون مورد اندازه گیری شده و تاثیر پارامترهای مختلف بر
ظرفیت باربری و نشست و
دوران پی مورد مطالعه قرار گرفت . نتایج نمایانگر آن هستند که افزایش صلبیت مصالح و دورگیرهای ستون های سنگی موجب افزایش قابل توجه ظرفیت باربری، کاهش نشست و کاهش
دوران پی سطحی واقع بر روی تاج
شیب خاکی می شود. علاوه برآن تاثیر قابل توجه تغییر مشخصات
ستون سنگی در عملکرد
شیب خاکی ، جابجایی تاج شیب و مکانیزم شکست و ناپایداری خاک محدوده گوه گسیختگی به اثبات رسید.