وجود خاکها ی متورم شونده در سایت های ساختمانی میتواند منجر به بروز مشکلاتی گردد. وجود چنین خاکهایی سبب بروز خسارتهای سنگین سالانه بیش از مجموع سیل ، طوفان، گردباد و زلزله میگردد. علاوه بر این، به دلی ل هزینه های بالا ی عملیات خاکی و کمبود فزاینده مناطق جهت تخریب و نوسازی به دلیل محیط ساخته شده، هزینه بهبود خاکهای متورم شونده در طول پروژههای ساختمانی همچنان در حال افزایش است . با این وجود، یک تکنیک تثبیت مناسب میتواند به طور قابل توجهی خواص
خاک متورم شونده را بهبود دهد. این پروژه تحقیقاتی تلاش میکند محدودیت ها و مزایای روشهای مکانیکی و شیمیایی مورد استفاده برا ی تثبیت خاکهای متورم شونده را مطابق با کارایی، نگرانیهای زیست محیطی و مقرون به صرفه بودن بررسی و گزارش نماید. مروری بر روشهای مکان یکی و شیمیایی در این زمینه انجام شده است . در نهایت ، برای هر روش، محاسن و محدودیت ها نشان داده شده است . فقدان استانداردها برای بهینه سازی خاک های متورم شونده یک مشکل مهم در مهندسی خاک است . متخصصان در حوزه بهینهسازی خاک باید برای به دست آوردن یک رویکرد و پروتکل تثبیت بهینه با یکدیگر همکاری کنند. علاوه بر این، لازم است تا یک ارزیابی زیست محیطی مناسب برای روشهای تثبی ت شیمی ایی و افزودنیهای مورد استفاده انجام شود. این کار تحقیقاتی میتواند به عنوان یک راهنما در انتخاب و استفاده از روشهای پایدارسازی شیمیایی و مکانی کی مورد استفاده قرار گیرد.