تخمین زمان سفر اتوبوس درون شهری با استفاده از درخت تصمیم (DECISION TREE)

Publish Year: 1402
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 68

This Paper With 9 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

ICCE13_461

تاریخ نمایه سازی: 23 آذر 1402

Abstract:

پیاده سازی مدلهای پیش بینی زمان ورود ناوگان جهت ارائه اطلاعات دقیق از زمان ورود ناوگان به مسافران و بهبود عملکرد سیستم اتوبوسرانی است . این رویکرد می تواند منجر به کاهش خطای پیش بینی زمان رسیدن اتوبوس به ایستگاه، افزایش قابلیت اطمینان سیستم اتوبوس شهری و درمجموع افزایش رضایتمندی مشتریان شود. افزایش قابلیت اطمینان، موضوعی است که باعث می شود توجه ها به سمت حمل ونقل عمومی بیشتر شده و استفادهکنندگان از سایر مدهای حمل ونقلی را به استفاده از این سیستم تشویق کند. دو شاخص اصلی قابلیت اطمینان، زمان سفر معین و وجود فضای کافی برای سوارشدن می باشد. اکثر مدلهای استفادهشده در پژوهش های قبلی برای پیش بینی زمان سفر اتوبوس، مدلهای رگرسیونی می باشد. در این مطالعه ، از مدلهای شبکه عصبی مصنوعی جهت پیش بینی زمان ورود ناوگان استفاده گردید. رویکرد مدلسازی این پژوهش ، مدلسازی لینک مبنا می باشد. لینک عبارت است از فاصله بین دو ایستگاه متوالی . مطالعه موردی پژوهش ، خط ۱۴۴ اتوبوسرانی شهر تبریز است ؛ که از میدان جهاد شروعشده و به میدان آزادی ختم می شود. این خط در طول بزرگراه داخلی شهر تبریز می باشد. طول خط در جهت رفت در حدود ۲,۱۰ کیلومتر می باشد و این خط دارای ۲۲ ایستگاه (در هر جهت ) می باشد و روزانه به طور متوسط در حدود ۱۱۲۳۷ نفر مسافر را جابه جا می کند که فعالترین خط اتوبوسرانی شهر تبریز ازاین جهت می باشد. برای مدلسازی، دادههای تعیین خودکار موقعیت مکانی (AVL) و تراکنش های کارت بلیت هوشمند (APC) برای ۹ اتوبوس فعال در این خط و همچنین دادههای هواشناسی برای دو هفته اردیبهشت ماه سال ۱۳۹۷ به کاررفته است . کل رکوردهای دریافت شده برای دو هفته در حدود ۲۲۹،۴۴۶ که پس پالایش ۵۵۹ رکورد جهت مدلسازی انتخاب گردید. برای مدلسازی از نرم افزار SPSS۲۲ استفاده شد که بر اساس نتایج ، مدل درخت تصمیم (DECISION TREE) با متوسط خطای نسبی %۰۵,۶ از دقت بالاتری در پیش بینی زمان رسیدن ناوگان برخوردار است .

Keywords:

Authors

عبدالرضا شیخ الاسلامی کندلوس

دکتری عمران گرایش حمل و نقل ،عضو هیات علمی مهندسی عمران دانشگاه علم و صنعت ایران

فرید صادقی قاضی جهانی

دانش آموخته کارشناسی ارشد مهندسی عمران گرایش حمل و نقل دانشگاه علم و صنعت ایران