تولید انرژی از روسازی

کاهش استفاده از سوخت های فسیلی و تولید انرژی تجدیدپذیر همواره برای جوامع حائز اهمیت بودهاست . پیش بینی کمبود در منابع انرژی تجدیدناپذیر، توجهات را به سمت پتانسیل استفاده از انرژی تجدیدپذیر از راهها سوق دادهاست . تولید انرژی از روسازی یک روش امیدوارکننده است که می تواند به تولید انرژی پاک و تجدیدپذیر و توسعه پایدار زیرساخت ها کمک کند. هدف از این پژوهش ، بررسی روشهای موجود در برداشت انرژی است که برای کاربردهای مختلف از جمله سلولهای فتوولتائیک ، گردآورنده خورشیدی، سیستم های ترموالکتریک ، الکترومغناطیسی و پیزوالکتریک مورد استفاده قرار می گیرد. انرژی برداشت شده می تواند جهت تولید انرژی الکتریکی ، گرمایش یا سرمایش ، ذوب یخ و غیره به کاررود. هر فناوری تولید انرژی از جهت اصول کارکرد، نمونه های کاربردی، پیشرفت های نمونه اولیه و نتایج مهم گزارششده در منابع تحقیقاتی به طور کامل مورد بررسی قرار می گیرد. در این پژوهش ، تلاشها و مطالعات پیشین در خصوص سامانه های برداشت انرژی در زمینه های طراحی مواد، بهینه سازی سیستم ، تجزیه و تحلیل نظری، آزمون آزمایشگاهی ، آزمایش میدانی و مدلسازی عددی خلاصه شدهاست . فناوریهای مختلف از نظر تولید انرژی، مقرون به صرفه بودن، در دسترس بودن فناوری، مزایا و معایب و پشتیبانی از صنعت مقایسه شدند. درنهایت ، پیشنهاداتی برای تحقیقات آینده در مورد برداشت انرژی از جاده و پل ارائه شد.

Keywords:

انرژی تجدیدپذیر , توسعه پایدار , انرژی خورشیدی , پیزوالکتریک , ترموالکتریک .