بررسی جوش پذیری تیتانیوم خالص تجاری (ASTM B 337 Grafe 2) به روش GTAW برای سیستمهای لوله کشی abstract
در این تحقیق از فرایند جوشکاری قوسی با الکترود تنگستن (GTAW) بمنظور جوشکاری لوله های تیتانیومی استفاده گردید. آماده سازی درز جوش با شیار V شکل انجام گرفت و برای ایجاد محافظت کامل در حین جوشکاری از گاز محافظ حوضچه مذاب، گاز محافظ ثانویه و گاز محافظ پشتی استفاده شد. در ابتدا فرایند جوشکاری با استفاده از دنباله تورچ با طول 20cm انجام شد. سپس نمونه های PQP بر اساس استاندارد ASMEM sec IX تهیه گردید و آزمایشهای کشش ، خمش و سختی سنجی بر روی آنها صورت گرفت. ترکهای ایجاد شده در جوش و منطقه HAZ در نمونه خمش دلالت بر حضور ناخالصیها و عدم محافظت مناسب حوضچه مذاب و مناطق متاثر از حرارت در طی فرایند جوشکاری داشت که همگی حاکی از کیفیت نامناسب جوش در جوشکاری انجام شده با دنباله تورچ 20cm بودند. در بررسیهای بعمل آمده توسط میکروسکوپ الکترونی از مقطع شکست نمونه کشش، ذرات ناخالصی اکسید آهن نیز مشاهده گردید. همچنین استحکام کششی معادل 212 Mpa و میزان سختی فلز جوش معادل 300 ویکرز بدست امد. در فرایند جوشکاری بر روی نمونه های بعدی سعی شد تا با افزایش طول محفظه گاز محافظ ثانویه از 20cm به 28 cm مشکل جذب ناخالصیها از محیط اطراف بر طرف گردید. با آماده سازی مجدد نمونه های PQR و انجام آزمایشهای کشش، خمش و سختی سنجی بر روی آنها مشخص شد که میزان استحکام کششی از 212Mpa به 377Mpa افزایش یافته و مقدار سختی فلز جوش از 300 ویکرز به 230 میکرز کاهش یافته است. همچنین عدم وجود ترک در جوش و مناطق اطراف آن در نمونه خمش همگی نشان از کیفیت بالای جوش داشت.