تاثیر بی نزاکتی در محیط کار بر رفتارهای انحرافی در محیط کار با نقش میانجی بدبینی سازمانی و خستگی عاطفی(مورد مطالعه: دانشگاه آزاد اسلامی واحد اصفهان(خوراسگان))

هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر بی نزاکتی در محیط کار بر رفتارهای انحرافی در محیط کار با نقش میانجی بدبینی سازمانی و خستگی عاطفی بود. پژوهش حاضر از نظر هدف کاربردی و از نظر نحوه گردآوری اطلاعات توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش حاضر را کلیه کارکنان دانشگاه آزاد اسلامی واحد اصفهان (خوراسگان) به تعداد ۶۶۰ نفر تشکیل دادند که از طریق فرمول نمونه گیری کوکران تعداد ۴۴۵ نفر به عنوان نمونه از طریق روش نمونه گیری طبقه ای متناسب با حجم انتخاب شدند. ابزار پژوهش پرسش نامه بی نزاکتی در محیط کار کورتینا و همکاران (۲۰۰۱)، پرسش نامه رفتارهای انحرافی در محیط کار اسپکتور و همکاران (۲۰۰۶)، پرسش نامه بدبینی سازمانی دین و همکاران(۱۹۹۸) و پرسش نامه خستگی عاطفی ماسلاخ و جکسون (۱۹۸۱) بودند که روایی پرسش نامه ها بر اساس، روایی محتوایی، صوری و سازه مورد بررسی قرار گرفتند و پس از اصطلاحات لازم روایی مورد تائید قرار گرفت و از سوی دیگر پایایی پرسش نامه ها با روش آلفای کرونباخ به ترتیب ۹۰/۰، ۹۰/۰، ۸۸/۰ و ۸۸/۰ برآورد شد. تجزیه و تحلیل داده ها در دو سطح توصیفی و استنباطی مشتمل بر مدل سازی معادلات ساختاری انجام گرفت. نتایج پژوهش نشان داد که بی نزاکتی در محیط کار بر رفتارهای انحرافی در محیط کار تاثیر مثبت داشت که ضریب این تاثیر ۷۷/۰ بود و هم چنین، نتایج نشان داد که بدبینی سازمانی و خستگی عاطفی نقش میانجی بین بی نزاکتی در محیط کار بر رفتارهای انحرافی در محیط کار داشت.

Keywords:

بی نزاکتی در محیط کار , رفتارهای انحرافی در محیط کار , بدبینی سازمانی , خستگی عاطفی