جداسازی موثر مخلوط گازی CO۲/N۲ توسط غشای نانوکامپوزیتی Pebax/Perlite

Publish Year: 1402
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 71

متن کامل این Paper منتشر نشده است و فقط به صورت چکیده یا چکیده مبسوط در پایگاه موجود می باشد.
توضیح: معمولا کلیه مقالاتی که کمتر از ۵ صفحه باشند در پایگاه سیویلیکا اصل Paper (فول تکست) محسوب نمی شوند و فقط کاربران عضو بدون کسر اعتبار می توانند فایل آنها را دریافت نمایند.

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

POLYMER07_035

تاریخ نمایه سازی: 2 دی 1402

Abstract:

فعالیت های صنعتی موجب تولید بیش از حد گاز گلخانه ای کربن دیاکسید شده که در گرمایش زمین و خوردگی تجهیزات تاثیرات سوئی می گذارد. رایج ترین شیوه برای حذف کربن دیاکسید، جذب مبتنی بر حلال آمین است . استفاده از فناوری مبتنی بر غشا به دلیل مزایا ی بسیار،جایگزین خوبی برای شیوه های پیشین است . از این رو، پلی اتر بلاک آمید (Pebax) به دلیل داشتن پایداری شیمیایی ، ساختاری و ابعاد تخلل قابل تنظیم ، می تواند یکی از پلیمرهای مناسب برای ساخت غشاهای جداساری گاز باشد. نتایج نشان داد که غشای ساخته شده از Pebax خالص نمی تواند به طور همزمان گزینش پذیری و نفوذپذیری بالایی داشته باشد. در نتیجه در این پژوهش برای رفع این کاستی تلاش شد تا از ذرات نانورس پرلیت منبسط شده (EX PR) که ابتدا با اصلاح شیمیایی و سپس کلسینه کردن در دماهای متفاوت ساخته شد بعنوان پرکننده در ماتریس پلیمری Pebax استفاده گردد. آزمایشات نشان دادند که با بارگزاری ۵ درصد وزنی نانورس پرلیت کلسینه شده در دماهای ۴۵۰ و ۶۵۰ درجه سانتی گراد تحت فشار عملیاتی bar۲ و دمای ۵۰ درجه سانتی گراد ، میزان شار عبوری به ترتیب %۶۵ و %۸۸ و گزینش پذیری برای گاز CO۲ نسبت به گاز N۲ به ترتیب برابر با %۳۵۰ و %۲۹۰ نسبت به غشاء Pebax خالص بهبود یافت . این نتایج اثبات می کنند که غشاهای نانوکامپوزیتی ذکر شده ، قابلیت مطلوبی برای جداسازی و پاکسازی جریانات گازی آلوده به مقادیر بالای CO۲ را دارند.

Authors

هانیه آرین فرد

گروه شیمی کاربردی، دانشکده شیمی، دانشگاه بابلسر، مازندران، ایران.

سیدرضا نبوی

گروه شیمی کاربردی، دانشکده شیمی، دانشگاه بابلسر، مازندران، ایران.

سیده ساجده جعفریان امیری

گروه شیمی کاربردی، دانشکده شیمی، دانشگاه بابلسر، مازندران، ایران.

الهه احمدی فیجانی

گروه شیمی کاربردی، دانشکده شیمی، دانشگاه بوعلی سینا، همدان، ایران.