رابطه بهزیستی معنوی و هویت اخلاقی با سازگاری شغلی معلما ن

سازگاری شغلی برای ادامه اشتغال موفقیت آمیز معلمان عامل مهمی به شمار می رود. پژوهش حاضر با هدف تعیین رابطه بین بهزیستی معنوی و هویت اخلاقی با سازگاری شغلی در معلمان شهرستان دیلم انجام شد. روش مطالعه حاضر توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه پژوهش شامل معلمان زن شاغل درمدارس شهرستان دیلم در سال ۱۴۰۱ بود که از میان آن ها به روش تصادفی، ۱۲۶ نفر انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها، از پرسشنامه های بهزیستی معنوی فیشر (۲۰۰۵) هویت اخلاقی، آکویینو و رید (۲۰۰۲) و مقیاس سازگاری شغلی دیویس ولافکوایست (۱۹۹۱ ) استفاده شد. داده ها در نرم افزار آماری SPSS-۲۳ تجزیه و تحلیل شدند. تحلیل داده ها با استفاده از روش های ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه انجام شد. نتایج نشان داد که بین بهزیستی معنوی و هویت اخلاقی با سازگاری شغلی معلمان همبستگی مثبت و معناداری وجود دارد . با توجه به ضرایب بتا، هویت اخلاقی و بهزیستی معنوی در مجموع ۶۱/۰ از واریانس سازگاری شغلی را در معلمان زن پیش بینی نمودند. سازگاری شغلی معلمان توسط متغیرهای بهزیستی معنوی و هویت اخلاقی قابل پیش بینی است ، بنابراین پیشنهاد می شود که روان شناسان و مشاوران جهت بالا بردن میزان سازگاری شغلی معلمان، نقش این متغیرها را مورد توجه قرار دهند.

Keywords:

بهزیستی معنوی , هویت اخلاقی , سازگاری شغلی.