بررسی کیفیت آب زیرزمینی شهر تهران با استفاده از شاخص کیفی سازمان بهداشت جهانی

جهت مشخص نمودن معدل شاخص کیفی آب زیر زمینی شهر تهران در دو سال ۱۳۹۰ و ۱۳۹۱، تعداد ۷۱ حلقه چاه در شهر تهران انتخاب گردید. با توجه به نتایج آزمایشات، عدد شاخص کیفیت آب زیرزمینی با روش سازمان بهداشت جهانی تعیین شد. مقایسه نتایج عدد شاخص در دو سال نشان داد که میزان کیفیت در سال ۱۳۹۱ کمتر از سال ۱۳۹۰ بود. همچنین مشخص گردید نقاط شرقی و جنوبی تر شهر تهران دارای مقدار عدد شاخص بالاتری می­باشند که بیان­گر کیفیت پایین آب جهت مصرف شرب خواهد بود. از طرفی مقادیر کمی شاخص نشان داد طی دو سال متوالی، بیشترین نقاط طبقه­بندی شده در بازه خوب، مربوط به مناطق شمالی و بیشترین نقاط طبقه­بندی شده در بازه ضعیف، مربوط به مناطق جنوبی است. بررسی میزان نیترات آب زیرزمینی منطقه مورد مطالعه نیز موید وزن بالای این پارامتر در تعیین کیفیت آب منطقه می­باشد. در مجموع می­توان اظهار داشت برداشت­های بی رویه از چاه­های آب و خشک­سالی، همچنین ورود آلاینده­های غیر زمین ساخت مانند سولفات و نیترات به سفره های آب زیرزمینی موجب افزایش میزان غلظت آلاینده ها و به تبع آن تاثیرات منفی بر کیفیت آب زیرزمینی شده است. ضمن آن­که روند رو به رشد کاهش کیفیت آب شرب ممکن است در سال­های آتی با آهنگ بیشتری رشد کرده و آسیب­های جدی تری به منابع آب زیر زمینی این کلان­شهر وارد نماید.

Keywords:

شاخص کیفیت , نیترات , خشکسالی , آلاینده