نقش نظام آموزش وپرورش در ارتقای بهره وری فرهنگی و اجتماعی کشور

امروزه نقش آموزش وپرورش در شکوفایی ارزشهای والای انسانی بر هیچکس پوشیده نیست. این نظام نه تنها در عینیت بخشیدن به زندگی مادی و معنوی فرد متوقف و محدود نمیشود، بلکه تمام شوون فرهنگی و اجتماعی او را در بر میگیرد و عامل رشد و تحول اساسی جامعه میگرد. در همین راستا هدف از پژوهش حاضر بررسی نقش نظام آموزش وپرورش در ارتقای بهره وری فرهنگی و اجتماعی کشور میباشد. روش پژوهش حاضر از نوع کیفی بوده و شیوه گردآوری داده ها مبتنی بر شیوه کتابخانه ای یا اسنادی میباشد. نحوه تحلیل داده ها نیز مبتنی بر روش توصیفی – تحلیلی است. یافته های پژوهش حاکی از آن است نظام آموزش وپرورش راهکارهایی همچون کسب مهارتهای لازم برای تعیین سرنوشت خویش به صورت صحیح و اصولی، چگونگی تحصیل زندگی سعادتمند و رضایتبخش، روشهای سازگاری با شرایط اجتماعی، راه های تحصیل حقوق فردی و اجتماعی به شیوه مناسب و در نهایت تمرین برای ظاهرشدن در قامت شهروند مسئولیتپذیر و فره یخته را جهت افزایش بهره وری فرهنگی و اجتماعی بکار میگیرد. ارتباط دوسویه فرهنگ و بهره وری ونقش خوداتکائی انسانها در بازسازی این دو روشن میشود. زیرا فرهنگ و بهره وری هر دو با انسان شروع میشودند و به انسان نیز ختم مییابند. به عبارت صریح کلمه در یک جامعه هنگامی که فرهنگ قانون پذیری و مسئولیتپذیری و احترام به حقوق دیگران حکمفرما باشد و هنگامی که جامعه علمینگر بوده و فرهنگ اجتماعی بودن را درک کرده باشد، در آن جامعه فرهنگ بهره وری نیز در تمامی فعالیتهای اجتماعی وفرهنگی راه یافته و حاکمیت پیدا کرده است.

Keywords:

آموزش وپرورش , ارتقای بهره وری , فرهنگی , اجتماعی