چگونگی تصویرسازی حیوانات در الگوی روایت گری قصه (مطالعه موردی آثار پرویز کلانتری )

پژوهش حاضر با موضوع چگونگی تصویرسازی حیوانات در الگوی روایت گری قصه ( مطالعه موردی آثار پرویز کلانتری ) به بررسی آثار تصویرسازی پرویز کلانتری می پردازد. به طور کلی الگوی روایت گری قصه موجب یکپارچگی در تمام ابعاد داستان می شود. روایت گری تقریبا در اکثر داستانها وجود دارد، و به تصویرسازی نیز ورود کرده است . از هنرمندانی که در آثارش این الگوی روایت گری قصه مشهود است پرویز کلانتری است ، در آثار او انواع مختلفی از تصویرسازی مشاهده می شود که از برجسته ترین آنان تصویرسازی حیوانات است . اهمیت این مسئله از آن جهت می باشد که با تامل در آن می توان راهی برای شناخت چگونگی ارتقاء این نقوش در تصویرسازی و با هدف افزایش تاثیر آن بر آموزش کودکان یافت . در پژوهش حاضر به توصیف چهار اثر از پرویز کلانتری پرداخته شده تا پاسخی برای آنکه چه عواملی می تواند به تقویت اثرگذاری تصویرسازی ها در آثار مربوط به کودکان کمک نماید، بیابیم . پژوهشگر بر آنست که تبیین نماید که تصویرسازی می تواند عاملی مهم در روند روایت و تکمیل معنای داستان برای کودکان باشد. روایت گری در تصویرسازی حیوانات می تواند مفاهیم را به کودکان آموزش دهد و استفاده از نقوش سنتی در تصویرسازی های کودکان امکان آشنایی با مفاهیمی مانند رنگ ، فرم و ...، از یک سو و تقویت تخیل کودک و تاثیر عمیق تر داستان از سوی دیگر، فراهم آورد. روش گردآوری اطلاعات در این پژوهش استفاده منابع مکتوب کتابخانه ای به روش فیش برداری و مطالعه اسناد تصویری ست . این پژوهش با تکیه بر روش توصیفی -تحلیلی و شیوه کیفی در راستای مطالعه موردی آثار پرویز کلانتری مبتنی بر طرحهای روایتی به انجام رسیده است .۱

Keywords:

روایت گری قصه , پرویز کلانتری , تصویرسازی , حیوانات