رابطه عدالت آموزشی با افزایش کارایی و بهره وری از دانش و تخصص عشایر

آموزش وپرورش عشایر که با نگاهی آرمانی و عدالت محور راه اندازی شده، از دو نظر دارای اهمیت است : یکی از نظر »عدالت « که افراد لازم التوجه و خاص را مورد نظر قرار داده است و دیگری از نظر »توجه به یافته های علمی « که برنامه ریزی باید منطقه ای باشد و صاحبان نفع خود در برنامه ریزیها شرکت داشته باشند. افزون بر این ، در طراحی برنامه های درسی و آموزشی نباید از نیازهای فراگیران، موضوعهای درسی و جامعه هدف غافل شد. زیرا کشور ما کشوری است با تمدن و فرهنگی غنی ، شامل خردهفرهنگ های متنوعی که نیازهای گوناگون دارند و با ویژگی های اقلیمی و فرهنگی که کاملا با یکدیگر متفاوت هستند در نتیجه این تنوع فرهنگی باید در اولویت طراحی ها قرار گیرد. در حال حاضر با توجه به ورود به دهه پنجم انقلاب اسلامی و به تعبیر مقام معظم رهبری گام دوم انقلاب و اینکه پیشرفت و عدالت از هدفهای آرمانی این دهه محسوب می شود، لازم است به پرورش نیروی انسانی متخصص و متعهد که سرمایه اصلی هر کشور سردمدار توسعه و عدالت است ، توجه ویژه داشته باشیم . در این مقاله تلاش کردهام، به ویژگی ها و شرایط حاکم بر جامعه عشایری اشاره کنم و نحوه ارائه خدمات آموزشی در این مناطق را بررسی کنم و در پایان هم با گزارش وضعیت رشته های موجود در مدرسه ها و نتایج اجرای مهارتآموزی در مناطق عشایری، یک چالش سیاست گذاری آموزشی را بررسی کنم .

Keywords:

آموزش پرورش عشایری , عدالت , توسعه , مدارس فنی