رقص های سنتی، میراث ناملموس شبه قاره؛ بهره مند از معنویت و روایتگر زهد و تورع هندیان
Publish Year: 1402
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 48
This Paper With 13 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
TCCHCONF01_029
تاریخ نمایه سازی: 18 دی 1402
Abstract:
هندیان از زمان های بسیار دور دریافتند که رقص می تواند ابزاری موثر در نمایش شیفتگی و سرسپردگی به خالق و مجرایی بی واسطه برای اتصال به مراقبه، ریاضت، تمرینات مذهبی و مسحور کردن دیگران باشد. رقص از آغاز برای هندیان شکلی از عبادت دینی برای تعظیم و تکریم خدایان بود که با حرکت و وزن و ریتم به هنر سزاوار مقام ایزدان تبدیل می شد. تاریخ پر فراز و نشیب و تحولات عمیق اجتماعی شبه قاره نیز نتوانسته این هنر را از روح هندی جدا کند. سابقه این اشتیاق تنها محدود به دوران تاریخی و ظهور بودیسم و هندوئیسم نیست بلکه قدمتی به دیرینگی پیش از تاریخ و نقاشی های غارها، نقش برجسته های باستانی و یافته های موهنجودارو و هاراپا دارد. رقص برای هندیان، دارای استطاعت لازم برای نمایش نمادهای پنهان کیهانی و لایه های زیرین حقیقت هستی است و در عین حال طریقه ای چاره ساز برای درک تمام وجوه مادی حیات انسانی است. تقریبا تمام رقص های سنتی هند وامدار قواعد کلی ارائه شده در رساله ناتیاشاسترا هستند.
Keywords:
Authors
مهدی شفیعی پور
دانشجوی دکتری جغرافیا و برنامه ریزی شهری مرکز تحصیلات تکمیلی دانشگاه پیام نور، تهران