سازگاری پوشش گیاهی با توجه به تغییرات اقلیمی با نگرش بر گردشگری شهری(مطالعه موردی شهر خرم آباد)

گردشگری به طور آشکار وابسته به اقلیم است. تغییرات آب و هوایی می تواند تاثیرات مهمی بر صنعت گردشگری داشته باشد. شرایط سخت اقلیمی از اصلی ترین عوامل محدودکننده رفتارهای شهری است. بر این اساس، طراحان محیط می کوشند با نزدیک کردن خرده اقلیم ها به منطقه آسایش، فضاهای شهری را برای دامنه گسترده ای از رفتارها در طیف وسیعی از زمان ها قابل استفاده کنند. هدف از این پژوهش، تعیین تاثیر تغییر اقلیم بر پوشش گیاهی شهر خرم آباد است. بام شهر خرم آباد به عنوان سطوحی که دارای بیشترین سهم از سطوح فشرده اند، می توانند برای جبران کاهش این فرصت ها مورد توجه قرار گیرند. همچنین بام شهر خرم آباد به وسیله این حقیقت که بیشترین و عمده ترین بخش بازتاب، جذب و تابش تشعشعات شهر در مقیاس خرد اقلیمی در آن ها اتفاق می افتد، خود را به عنوان یک وسیله و فرصت قابل استفاده برای سبز سازی شهر فشرده نشان دادند. مدل بکار رفته در پژوهش SDSM می باشد که داده های دما و بارش میانگین روزانه ایستگاه سینوپتیک خرم آباد، داده های NCEP در بازه زمانی (۲۰۰۱-۱۹۶۱) و داده های (H۳B۲a,H۳A۲a) در بازه زمانی (۲۰۴۵-۱۹۶۱) که تحت سناریوی A۲ و B۲ دانلود شده اند. نتایج تحقیق نشان می دهد در وهله اول هدف از درختکاری باید به روشنی تعریف شود و نباید از درختان و گیاهان به منظور پر نمودن فضاهای باقی مانده استفاده نمود. انتخاب گیاهان و قرار دادن فضای سبز در هر سطحی باید قسمتی از راه حل یک مساله طراحی باشد. در بام خرم آباد بهتر است به جای گونه های مختلف خارجی و مرتعی متفاوت، از انواع گیاهان دارویی خودرو در منطقه لرستان قرار دهند، انتشار درختان بنه و بادام و همچنین بلوط و ارس بر اساس ارتفاع از سطح دریا تغییر می کنند و در شرایط عادی محیط زاگرس ابتدا جنگل های بادام و بنه و سپس بلوط و در ارتفاعات فوقانی ارس رشد می کنند.

Keywords:

تغییر اقلیم , فضاهای شهری , خرم آباد , SDSM