ارائه چارچوبی برای ارزشیابی کیفیت آموزش در دانشگاه های الکترونیکی

هدف کلی این پژوهش ارائه چارچوبی برای ارزشیابی کیفیت آموزش در دانشگاه های الکترونیکی است. با توسعه فناوری اطلاعات از یک سو و وجود علاقمندان پرشمار برای ورود به آموزش عالی، اغلب دانشگاه های ایران را به طراحی و راه اندازی دوره های یادگیری الکترونیکی ترغیب کرده است. توجه به ارزشیابی مداوم کیفیت این نظام آموزشی در دانشگاه ها می تواند ضمن کمک به توسعه آموزش عالی، زمینه یادگیری مهارت های اساسی شغلی و مهارت های بنیادی زندگی برای یادگیرندگان فراهم سازد. در ارتباط با ارزشیابی کیفیت آموزش در دانشگاه های الکترونیکی چند سوال به قرار زیر مطرح است: 1) برای بررسی کیفیت آموزش دوره های یادگیری الکترونیکی چه عناصری را باید مورد بررسی قرار داد؟ 2) با چه شاخص هایی می توان کیفیت این عناصر را مورد بررسی قرار داد؟ 3) آیا از بررسی کیفیت عناصر به صورت مجزا می توان به تصمیم گیری در مورد کل دوره آموزش الکترونیکی دست یافت؟ در این پژوهش از روش توصیفی استفاده شده است و داده های آن با استفاده از مطالعه ای کتابخانه ای و جستجو در پایگاه داده های معتبر صورت گرفته است. یافته های این پژوهش نشان می دهد که طراحی و راه اندازی نظام آموزشی دانشگاه های الکترونیکی بر تصمیم های سه گانه؛ مدیریتی، فناورانه و پداگوژیک مبتنی است و از این رو برای ارزشیابی کیفیت آنها نیز می توان به بررسی عوامل و شاخص های مربوط به این سه بعد پرداخت. بر این اساس در ارزشیابی کیفیت آموزش دانشگاه های الکترونیکی باید عامل ها یا عناصری مانند؛ محتوای دوره الکترونیکی، طراحی برنامه درسی دوره، فناوری، مدیریت دوره، پشتیبانی از یادگیرنده، پشتیبانی از معلم و ارزشیابی دوره مد نظر قرار گیرد. همچنین برای اطمینان از کیفیت کل دوره یا نظام آموزشی نمی توان به ترکیب ساده کیفیت عناصر اکتفاء کرد، بلکه باید نحوه تاثیر گذاری و تراکنش عناصر بر همدیگر و بر کیفیت کل نظام آموزشی مورد توجه قرار گیرد.

Keywords:

کیفیت , یادگیری الکترونیکی , ارزشیابی درونی , ارزشیابی بیرونی , نظام آموزشی