اثرات تکانه های اقتصادی، مالی و بانکی بر خلق نقدینگی در بانک های ایران

بانک­ها، به عنوان واسطه گر­های مالی، با تخصیص منابع مالی نقش مهمی در اقتصاد و بازارهای مالی دارند. به دلیل اهمیت ایجاد نقدینگی بانک­ها، در این تحقیق ابتدا شاخص خلق نقدینگی با استفاده از روش برگر و باومن (۲۰۰۹) محاسبه و سپس با استفاده از دو مدل گشتاورهای تعمیم یافته (GMM) و مدل خودرگرسیون برداری داده­های تابلویی (PVAR)، اثرات انواع تکانه ها(اقتصادی، مالی و بانکی) بر خلق نقدینگی در بانک­های ایران طی دوره زمانی ۱۳۹۹- ۱۳۸۵ بررسی شده است. نتایج برآورد مدل­ها حاکی از آن است که تکانه­های تولید ناخالص داخلی و نرخ سود سپرده بانکی اثر مثبت و تکانه­های ریسک اعتباری نرخ سود تسهیلات و نرخ ارز موثر اثر منفی بر خلق نقدینگی بانک­ها دارند. نتایج پژوهش نشان می­دهد که افزایش یک درصدی ریسک اعتباری نرخ سود تسهیلات بانکی و نرخ ارز موثر به ترتیب موجب کاهش ۰.۲۲۸، ۰.۵۲۵ و ۰.۴۶۸ درصدی خلق نقدینگی بانک­ها می­شود در حالی که افزایش یک درصدی نرخ سود سپرده بانکی و تولید ناخالص داخلی موجب افزایش ۰.۴۴۸ و ۰.۰۱۴ درصدی خلق نقدینگی بانک­ها می­گردد. همچنین در بررسی علیت گرنجر بین متغیرها، رابطه علی دو طرفه بین متغیرها مورد تایید قرار گرفته است. نتایج روش PVAR باGMM  سازگار بوده و آن را تایید می­کند. می توان استدلال کرد که نتایج به دست آمده از مدل­های تحقیق، از استحکام کافی برخودار هستند.

Keywords:

GMM , PVAR , Liquidity creation , خلق نقدینگی , PVAR , GMM