طراحی دیوارهای حایل وزنی با استفاده از رویکرد تغییرمکان دینامیکی

در ۲۰ سال گذشته زمین لرزه های بزرگی رخ داده است که داده های فراوانی را در اختیار جامعه ژئوتکنیک قرار می دهد. ریچارد و المز با استفاده از تحلیل بلوک لغزشی نیومارک وتحلیل فرانکلین و چانگ با رکوردهای زلزله های مختلف، یک روش طراحی برای دیوارهای حائل وزنی براساس جابجایی دیوار ارائه دادند. ریچارد والمز حداکثر مقدار رابطه فرانکلین وچانگ را تقریب زدند که طراح می تواند باتوجه به جابجایی مجاز دیوار، وزن مورد نیاز دیوار را توسط حداکثر شتاب وسرعت زلزله به دست آورد. یک بررسی مقدماتی با رکورد زلزله های Loma Prieta و Kobe و Northridge نشان می دهد که روش ریچارد و المز بر اساس تغییرمکانی کوچکتر از آن چه که تحت زلزله واقعی رخ می دهد، می باشد. بنابراین دیوار طراحی شده با رویکرد ریچارد و المز تحت تغییرمکان به مراتب بزرگتری قرار خواهد گرفت. نتایج طراحی با استفاده از داده های رکورد نورثریج باعث افزایش ۲۵ درصدی وزن دیوار نسبت به رویکرد ریچارد و المز می گردد. نتایج کلی نشان می دهد که بیشترین شتاب و سرعت مورد استفاده در رویکرد ریچارد و المز برای طراحی دقیق کافی نمی باشد و بهتر است فرکانس زلزله نیز در آن دخیل گردد.

Keywords:

دیوار حایل , تغییرمکان , رویکرد ریچارد و المز , رکورد زلزله , شتاب حداکثر , سرعت حداکثر