ابتلاء به
کوید۱۹ علاوه بر تاثیر پروتئینهای پوششی ویروس در ایجاد انعقاد درون عروقی و ایجاد عوارض ایسکمی با تاثیر مستقیم ویروس بر سلولهای بافتهای قلبی از جمله میوکارد میتواند تهدید کننده حیات باشد. عفونت ویروسی
کوید۱۹ باعث اسیبهای میشود که نتیجه ان آریتمیهای مختلف است. هم افزای اثر داروهای تایید شده مانند هیدروکسی کلروکین (HCQ) و آزیترومایسین (AZ) در درمان عفونت کوید۱۹، میتوانند
فاصله QT را طولانی کند و این طولانی شدن
فاصله QT میتواند منجر به ایست قلبی و مرگ ناگاهنی مربوط به این بیماری شود. استفاده از این داروها در دوره های پیک ابتلاء به بیماری کوید ۱۹ توسط پزشکان بسیار رایج بوده است و از این رو احتمال ایجاد آریتمی های قلبی و حتی ایست قلبی و مرگ ناگهانی پیامد ان در افراد مبتلا به کوید۱۹بسیار شایع است. توصیه می شود در صورت نیاز به استفاده از داروهای طولانی کننده
فاصله QT از لحاظ قلبی و عروقی بیماران کاملا تحت مراقبت قرار گیرد.