رابطه عمق کاشت بذر با زنده مانی و رویش ارتفاعی نهال های بلوط (مطالعه موردی: کامفیروز فارس)

بلوط ایرانی (Quercus brantii L.) گونه غالب و کندرشد جنگلهای ناحیه رویشی زاگرس جنوبی در استان فارس است که حدود ۲۹۱ هزار هکتار از جنگلهای استان فارس را در بر می گیرد. به منظور بررسی رابطه عمق کاشت بذر با زنده مانی و ارتفاع نهال های بلوط، آزمایشی در قالب فاکتوریل با طرح پایه بلوک های کامل تصادفی با چهار تکرار در سال ۱۳۷۴ انجام شد. تیمار ها شامل عمق کاشت بذر در ۶ سطح (صفر، ۵/۲، ۵، ۵/۷، ۱۰ و ۵/۱۲ سانتی متر) و کود حیوانی در ۳ سطح (خاک معمولی، مخلوط خاک و کود ۲۰% و ۵۰%) در زمینی به مساحت ۵۶۰۰ مترمربع در شمال غربی منطقه جنگلی بلوط استان فارس (کامفیروز) اجرا شد. صفت زنده مانی بذر در سال ۱۳۷۶ و ارتفاع نهال ها طی دو سال ۱۳۸۰ و ۱۳۸۳ اندازه گیری و اطلاعات جمع آوری شده مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد که میانگین ارتفاع نهال ها در عمق های مختلف کاشت در سطح ۱% با یکدیگر اختلاف معنی داری دارند. مقایسه میانگین ارتفاع نهال در عمق های مختلف نشان داد که ارتفاع نهال های بلوط در عمق صفر نسبت به سایر سطوح عمق کاشت بیشتر بوده است. همچنین نتایج نشان داد که بهترین عمق برای درصد زنده مانی عمق ۵/۲ سانتی متر بوده است. بنابراین می توان پیشنهاد کرد که بذر بلوط به طور سطحی کاشته شود.

Keywords:

بلوط ایرانی , زنده مانی , ارتفاع , عمق کاشت بذر