اثربخشی پروتکل یکپارچه نگر مبتنی بر خودمراقبتی تحت وب بر بهزیستی روانی، کیفیت زندگی و قندخون در بیماران مبتلا به دیابت نوع دو

مقدمه: امروزه دیابت به عنوان ششمین عامل مرگ ومیر شناخته شده است که درمان قطعی ندارد. بنابراین، توجه به آموزش و افزایش آگاهی بسیار مهم است. هدف پژوهش حاضر تعیین اثربخشی پروتکل یکپارچه نگر خودمراقبتی تحت وب بر کیفیت زندگی وابسته به سلامت، بهزیستی روانی و قندخون بیماران مبتلا به دیابت نوع دو است. روش کار: پژوهش حاضر از نوع مطالعات تجربی با گروه کنترل با استفاده از طرح پیش آزمون و پس آزمون است. از میان بیماران مبتلا به دیابت نوع دو مراجعه کننده به انجمن دیابت شهر تهران، ۶۴ نفر انتخاب و به طور تصادفی در دو گروه گماشته شدند. گروه آزمایش در معرض ۵ جلسه درمانی یک ساعته تحت وب قرار گرفتند و داده ها با استفاده از پرسش نامه های خلاصه فعالیت های خودمراقبتی دیابت SDSCA، مقیاس کیفیت زندگی وابسته به دیابتADDQoL، پرسش نامه بهزیستی روان شناختی W-BQ۱۲ در پیش آزمون و پس آزمون جمع آوری شد. بعد از جمع آوری داده ها با استفاده از تحلیل کوواریانس تجزیه وتحلیل شدند. یافته ها: نتایج نشان داد استفاده از این پروتکل درمانی بین دو گروه در میزان قندخون ۳۵/۴F=، بهزیستی روان شناختی ۲۴/۱۴F=، کیفیت زندگی ۶۳/۵۲ F=و خودمراقبتی ۵۴/۶۸F= در سطح ۰۰۱/۰ تفاوت معناداری ایجاد کرده است. نتیجه گیری: با توجه به اهمیت آموزش های خودمراقبتی و سلامت همراه مجازی توصیه می شود تیم سلامت از درمان های خودمراقبتی تحت وب برای کنترل بیماری دیابت استفاده کنند

اثربخشی پروتکل یکپارچه نگر مبتنی بر خودمراقبتی تحت وب بر بهزیستی روانی، کیفیت زندگی و قندخون در بیماران مبتلا به دیابت نوع دو Keywords:

Blood sugar , Mobile health , Quality of life , Rehabilitation , Self-care , بهزیستی , خودمراقبتی , سلامت همراه , قندخون , کیفیت زندگی