الگوی خط مشی گذاری اشتغال با رویکرد داده بنیاد

نیروی انسانی هر کشوری ابزاری ضروری برای توسعه اقتصادی است و بدون داشتن نیروی انسانی کارآمد و متخصص دستیابی به توسعه غیرممکن است. سیاست­های رشد اقتصادی کشور باید الگوی اشتغال را پیش­بینی کند، بنابراین لزوم تعیین سیاست­ها و برنامه ­ریزی اشتغال با توجه به افزایش جمعیت، اجتناب­ناپذیر است. در همین راستا هدف پژوهش حاضر ارائه الگوی خط ­مشی ­گذاری در حوزه اشتغال است. این پژوهش از نوع کیفی - اکتشافی با رویکرد داده بنیاد روش اشتراوس و کوربین، کاربردی، تفسیری و استقرایی است. چهارده نفر از خبرگان دانشگاهی و اجرایی جامعه آماری پژوهش را تشکیل داده­اند. داده­های حاصل از آنها در سه مرحله کدگذاری باز، محوری و انتخابی تجزیه و تحلیل شده و ۱۷۰ کد اولیه استخراج و ۳۹ مقوله و ۱۴ مفهوم احصاء گردید. بدین ترتیب الگوی مدنظر با دو عامل علی؛ سازمانی و فراسازمانی، سه عامل به عنوان پدیده محوری؛ کمیسیون کار و امور اجتماعی مجلس، وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی و موسسات فنی و حرفه­ای، دو عامل مداخله­گر؛ ساختاری و اجرایی، دو عامل زمینه­ای؛ سخت و نرم، دو راهبرد؛ کنش سیاست­گذران و کنش بخش خصوصی و مردم نهاد و در آخر سه مفهوم پیامد؛ زیرساختی، اجرایی و فرهنگی- اجتماعی شکل گرفت. مقوله اشتغال و رفع بیکاری به عنوان یک پدیده مخرب اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی همواره از دغدغه­های اساسی سیاست­گذاران بوده است. بنابراین لازم تمام نهادهای حوزه سیاست­گذاری اشتغال، ایجاد اشتغال را که یک مقوله فرابخشی است و به هماهنگی و مشارکت فعال دستگاه­ها و نهادهای اجرایی مرتبط دارد در اولویت خود قرار دهند.

Keywords:

خط مشی گذاری , اشتغال , نظریه داده بنیاد , الگو