بررسی کارایی بازار بورس تهران بر اساس مدل ارزش گذاری دارایی های سرمایه ای شرطی

مدل ارزشگذاری دارایی های سرمایه ای شرطی از جمله مهم ترین مدل هایی است که به منظور برطرف نمودن ناکارایی مدل ارزشگذاری دارایی های سرمایه ای پایه ایجاد شده است. به بیان دیگر، این مدل بیان می کند که دلیل ناکارایی مدل ارزشگذاری دارایی های سرمایه ای پایه در بسیاری از بازارهای مالی، در نظر نگرفتن رابطه شرطی بین ریسک و بازده در این بازارها است. از این رو می توان گفت که در بسیاری از موارد، که یک بازار بر اساس مدل پایه ارزشگذاری دارایی های سرمایه، یگ بازار ناکارا محسوب می شود، نسخه شرطی این مدل، نتیجه ای متفاوت را ارائه می دهد.در این مقاله، اثربخشی مدل ارزشگذاری دارایی های سرمایه ای در بازار بورس اوراق بهادار تهران مورد ارزیابی قرار گرفته شده است و نتایج حاصل از مدل با نتایج مدل پایه مورد مقایسه قرار گرفته شده است. برای این منظور، داده های مربوط به بازده های ماهیانه و هفتگی 100 شرکت موجود در این بازار استخراج گردید و کارایی مدل ها در دو حالت بررسی تک سهم ها و بررسی سبدحاصل از آن ها مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج حاصل نشان می دهد که مدل ارزشگذاری دارایی های سرمایه ای شرطی به مانند مدل پایه، در ارزشگذاری تک سهم ها و پرتفوی های سرمایه گذاری حاصل از بورس تهران، به صورت ناکارا عمل می کند.

Keywords:

مدل ارزشگذاری دارایی های سرمایه ای شرطی , کارایی بازار , پرتفوی سهام , رگرسیون دو مرحله فاما-مک بث