اثر تمرین مقاومتی بر غلظت سرمی RBP-۴ و شاخص مقاومت انسولینی در موش های صحرایی نر دیابتی نوع۲

زمینه و هدف: دیابت، اختلالی متابولیکی با ویژگی هیپرگلیسیمی و نارسایی عملکرد انسولین درون زاد، یکی از شایع ترین بیماری های متابولیکی است. رتینول اتصالی به پروتئین چهار (RBP-۴) آدیپوکاینی است که غلظت سرمی آن در افرادی مقاوم به انسولین یا دیابت نوع دو، افزایش می یابد و در تنظیم عملکرد انسولین و متابولیسم گلوکز نقش دارد. هدف پژوهش بررسی اثر تمرین مقاومتی بر غلظت سرمی RBP-۴ و شاخص مقاومت انسولینی در موش های صحرایی نر دیابتی نوع دو بود. مواد و روش کار: هجده سر موش صحرایی نر ۸ هفته ای نمونه پژوهش انتخاب شدند. دیابت با استفاده از داروی نیکوتین آمید و استرپتوزتوسین القا شد. پنج روز پس از تزریق، گلوکز خون اندازه گیری شد و موش هایی که گلوکز ناشتایی آن ها بین ۱۲۶-۴۰۰ میلی گرم در دسی لیتر بود، نمونه های دیابتی در نظر گرفته شدند. موش ها تصادفی و بر اساس همگن سازی وزن بدن در دو گروه کنترل و مقاومتی قرار گرفتند. یک ماه پس از القای دیابت، برنامه تمرینی ۸ هفته ای صعود از نردبان، انجام شد در حالی که موش های گروه کنترل به صورت بی تحرک در قفس ماندند. مقادیر گلوکز، انسولین، RBP-۴ و شاخص مقاومت به انسولین اندازه گیری شد. یافته ها: مقادیر سرمی RBP-۴{(۹±۳/۵۷ به ۱۲±۹/۷۰(ng/ml)) (۰۰۷/۰p=)}، گلوکز{(۳۶±۸/۲۳۴ به ۱۶±۵/۳۲۴(mg/dL))۰۰۱/۰p=)}، انسولین {(۸/۰±۵/۵  به ۶۶/۰±۷/۶ (µmol/L) )، (۰۰۲/۰p=)} و شاخص مقاومت انسولینی {(۳/۰±۱۱/۰ به ۲/۰±۱۸/۰ (HOMA-IR) )، (۰۰۲/۰p=)} در گروه تمرینی در مقایسه با گروه کنترل کاهش معناداری پیدا کرد. نتیجه گیری: یافته های نشان داد تمرین مقاومتی مقادیر گلوکز، انسولین و RBP-۴ را در موش های دیابتی نوع ۲ کاهش می دهد و مقاومت به انسولین را بهبود می بخشد بنابراین به نظر می رسد این نوع تمرین هم می تواند برای بیماران دیابتی نوع ۲ مفید باشد.

اثر تمرین مقاومتی بر غلظت سرمی RBP-۴ و شاخص مقاومت انسولینی در موش های صحرایی نر دیابتی نوع۲ Keywords:

Resistance training , Insulin resistance , Retinol‐binding protein ۴ , تمرین مقاومتی , مقاومت انسولینی , رتینول اتصالی به پروتئین۴