نقش وزیران شیعی دربار خلافت عباسی بر گسترش تشیع امامی در قرن هفتم هجری
Publish Year: 1398
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 55
This Paper With 23 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JHIC-52-1_003
تاریخ نمایه سازی: 30 دی 1402
Abstract:
در قرن هفتم، تشیع امامی تحت تاثیر عوامل متعدد سیاسی، اجتماعی و فرهنگی همچون فعالیتهای علمای شیعی، تصوف و جنبش اجتماعی فتوت، آشفتگی های سیاسی و تسامح مذهبی مغولان، گسترش یافت. در میان عوامل گوناگون، نقش وزیران شیعیمذهب دربار خلافت عباسی نیز در خور توجه است. در این مقاله با روش توصیفی تحلیلی، پس از مروری گذرا بر احوال وزرای شیعی در سده هفتم هجری، نقش ایشان در این زمینه بررسی می شود. بنابر یافتههای این پژوهش، در این دوره، خلیفه عباسی الناصرالدین الله (حک: ۵۷۵۶۲۲ق)، با طرح و پیگیری وحدت مذهبی، از شیعیان برای تصدی منصب وزارت بهره گرفت. وزیران شیعی نیز با استفاده از فرصت و از طرق مختلف همچون سپردن مناصب اداری، عمران مشاهد متبرکه و سرانجام تولیت مدرسه مستنصریه در بغداد، به شیعیان، در رشد فرهنگی و اجتماعی شیعیان و تحکیم و ترویج شعائر و باورهای شیعی در قلمرو خلافت، نقش بارزی ایفا کردند.
Keywords:
Authors
محسن رحمتی
استاد گروه تاریخ دانشگاه لرستان
زینب بیرانوند
دانشجوی دکتری تاریخ ایران دوره اسلامی دانشگاه لرستان
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :