بررسی و ارزیابی راهکارهای ساماندهی و توانمندسازی سکونتگاه های غیررسمی و بافت فقیرنشین (منطقه ۴ شهرداری، شهر اردبیل)

با گذشت زمان و تکامل فکری بشر اتفاق مهمی در تمامی ملل روی داده و آن پدیده شهرنشینی است. برطرف کردن نیازها وایجاد حس امنیت و آرامش در خانواده یکی از عوامل پیشرفت زندگی و روی آوردن از جوامع روستایی به شهری می باشد. هدف ازپژوهش حاضر بررسی حقوق شهروندی و چگونگی رعایت آن توسط شهرنشینان در شهر اردبیل است. امروزه عواملی چون نوستالژینسبت به گذشته های مبهم دور، فرآیند لازم آموزش شهرنشینی و شهروند شدن را به تعویق انداخته است. روش های استفاده شدهدر این پروژه، کاربردی و تحلیلی می باشد. برای گردآوری اطلاعات از اخبار و گزارشات و مقالات ارائه شده و بازدیدهای میدانی ازمناطق حاشیه ای شهر اردبیل استفاده شده است. با توجه به یافته های پژوهش یکی از مهمترین عوامل به چالش کشیده شدنفرهنگ شهرنشینی در شهر اردبیل، نهادینه نشدن قوانین شهروندی برای شهرنشین شدن است و مهمترین عامل به وجود آمدنحاشیه نشینی، مهاجرت های شتاب زده و ایجاد تفاوت های فرهنگی در یک منطقه و همچنین تاثیر کم اطلاعی مردم از حقوقشهروندیشان و تاثیر آن در سیمای شهری میباشد. نتایج نشان می دهد در شهر اردبیل زیر ساخت های شهرنشینی متناسب باقوانین شهروندی صورت نگرفته و شهرنشینی از فرهنگ شهرنشینی پیشی گرفته است.

Keywords:

ساماندهی , توانمندسازی , سکونتگاه غیررسمی , بافت فقیر نشین , اردبیل