بررسی تاثیر کیفیت فضایی پیاده روها بر کیفیت زندگی شهری با توجه به نقش میانجی حس تعلق مکانی (مطالعه موردی: شهر مرند)

هدف پژوهش حاضر، بررسی تاثیر کیفیت فضایی پیاده روها بر کیفیت زندگی شهری با توجه به نقش میانجی حس تعلق مکانیاست. روش پژوهش حاضر، توصیفی – پیمایشی است. همچنین، پژوهش حاضر از لحاظ هدف در دسته پژوهش های کاربردی قراردارد. جامعه آماری پژوهش کلیه شهروندان شهر میانه اندام مرند است. روش گردآوری داده ها به دو صورت کتابخانه ای و میدانی است.برای گردآوری داده های پژوهش از ابزار پرسشنامه استفاده شده است. برای تجزیه و تحلیل فرضیه های پژوهش از معادلات ساختاریدر نرم افزار اسمارت پی ال اس استفاده شد. نتایج حاصل از آزمون فرضیه پژوهش نشان داد حس تعلق مکانی بر ارتباط بین کیفیتفضایی پیاده روها و کیفیت زندگی شهری نقش میانجی دارد.

Keywords:

کیفیت فضایی پیاده روها , کیفیت زندگی شهری , حس تعلق مکانی