تاثیر حمایت اجتماعی ادراک شده از سوی معلم بر اضطراب امتحان دانش آموزان با نقش میانجی خودتنظیمی تحصیلی

هدف از پژوهش حاضر تعیین تاثیر حمایت اجتماعی ادراک شده از سوی معلم بر اضطراب امتحان دانش آموزان با نقش میانجی خودتنظیمی تحصیلی دانش آموزان بود. جامعه آماری این تحقیق کلیه دانش آموزان دوره اول متوسطه شهر دامغان در سال تحصیلی ۱۴۰۳-۱۴۰۲ بودند که تعداد آن ها حدود ۲۰۰۰ نفر برآورد شد. برای نمونه گیری از روش نمونه گیری در دسترس استفاده شد. در این پژوهش تعداد نمونه با توجه به تعداد سوالات پرسشنامه ها (۳۶ سوال)، با برآورد حداقل ۲ و حداکثر ۱۰ برابر تعداد سوالات بین ۷۲ تا ۳۶۰ تخمین زده شد؛ که در نهایت تعداد ۲۱۰ پرسشنامه توزیع شد که پس از کنار گذاشتن پرسشنامه های ناقص و بی اعتبار تعداد ۱۸۲ پرسشنامه مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. برای جمع آوری داده ها از سه پرسشنامه حمایت اجتماعی ادراک شده از سوی معلم پارک و همکاران (۲۰۰۲)، پرسشنامه خودتنظیمی تحصیلی بوفارد و همکاران (۱۹۹۵) و پرسشنامه اضطراب امتحان دریسکول (۲۰۰۷) استفاده شد. برای بررسی فرضیات تحقیق از روش مدل سازی معادلات ساختاری با رویکرد حداقل مربعات جزئی استفاده شده است. برای تجزیه و تحلیل داده ها در پژوهش حاضر از نرم افزارهای SPSS۲۳ و Smart-PLS ۳.۲.۸ استفاده گردید. یافته های تحقیق نشان داد که حمایت اجتماعی ادراک شده معلم و خودتنظیمی تحصیلی بر اضطراب امتحان دانش آموزان تاثیر منفی و معناداری دارند. همچنین حمایت اجتماعی ادراک شده معلم بر خودتنظیمی تحصیلی تاثیر مثبت و معناداری دارد و نقش میانجی خودتنظیمی تحصیلی در ارتباط بین حمایت اجتماعی ادراک شده معلم و اضطراب امتحان تایید گردید. با توجه به یافته های پژوهش، به مسئولان و دست اندرکاران آموزش و پرورش پیشنهاد می شود با برگزاری کارگاه های آموزشی شرایط را برای آموزش و آگاهی بخشی به معلمان در زمینه شیوه های حمایتی و آموزش راهبردهای خودتنظیمی به دانش آموزان فراهم آورند و از این طریق سبب کاهش تنش ها و اضطراب دانش آموزان حین امتحان شوند.

Keywords:

اضطراب , حمایت عاطفی , خودتنظیمی فراشناختی , معلمان