بررسی عوامل جامعه شناختی موثر بر قانون گریزی رانندگان درون شهری

استحکام و انسجام هر جامعه ای توجه به قانون و رعایت آن است و قانون پذیری و قانون گرایی در جامعه به منزله پذیرش منطق قانون است. تحقق این مفهوم نظم روانی و اجتماعی را در جامعه ایجاد می کند و نهادینه شدن آن نیز توسعه اقتصادی و اجتماعی را در جامعه هرچه بیشتر تقویت و پایدار می کند. از این رو قانون گرایی خود به عنوان ابزاری برای یک پارچه سازی توسعه آموزشی، اقتصادی و صنعتی است. هدف این پژوهش، شناسایی عوامل جامعه شناختی موثر بر قانون گریزی در شهر آمل (صنف وانت پیکان) است. این تحقیق از نظر هدف، کاربردی و از نظر روش های کمی گردآوری داده ها، توصیفی- پیمایشی است. جامعه آماری شامل رانندگان صنف وانت پیکان درون شهری (آمل) تشکیل می دهد که تعداد ۱۳۰نفر به روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب و از طریق پرسش نامه محقق ساخته مورد ارزیابی قرار گرفتند. نتایج نشان داد که میان متغیرهای مستقل (آگاهی از قانون، میزان نظم و امنیت اجتماعی، آنومی اجتماعی، فردگرایی، وضعیت خانوادگی) و قانون گریزی رابطه معنادار موجود بوده و نظم و امنیت اجتماعی بیشترین تاثیر را بر قانون گریزی دارا می باشد. هم چنین برحسب نرمال و یا غیرنرمال بودن متغیرها، از آزمون اسپیرمن و پیرسون، برای بررسی صحت همبستگی میان گویه های هر یک از ابعاد قانون گریزی استفاده شد که ضریب همبستگی کلی ۶۹/۰، نشان دهنده ی همبستگی میان گویه ها می باشد.

Keywords:

قانون گریزی , فردگرایی , وضعیت خانوادگی , آنومی اجتماعی , نظم و امنیت اجتماعی