نقش نگرانی در مورد ابتلا به سرطان سینه و خودکارآمدی ماموگرافی در قصد و رفتار غربالگری ماموگرافی
Publish place: QUARTERLY JOURNAL OF HEALTH PSYCHOLOGY، Vol: 8، Issue: 31
Publish Year: 1398
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 54
This Paper With 12 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_HPJ-8-31_005
تاریخ نمایه سازی: 22 بهمن 1402
Abstract:
مقدمه: از جمله سرطان های شایع، سرطان سینه است که نشاندهنده یکی از مسائل بهداشتی مهم بوده که جمعیت بسیاری با آن درگیر هستند. بنابراین انجام ماموگرافی به طور منظم روشی برای تشخیص زودرس و قبل از پیدایش هر گونه نشانه مشخص توسط فرد و پیشرفت بیماری ااست. با توجه به نرخ پایین انجام ماموگرافی در ایران هدف از پژوهش حاضر بررسی نقش نگرانی در مورد ابتلا به سرطان سینه و خودکارآمدی ماموگرافی در قصد و رفتار غربالگری ماموگرافی در زنان ۴۰ تا ۶۰ سال بود. روش: جامعه آماری در پژوهش حاضر تمامی زنان ۴۰ تا ۶۰ در منطقه ۱ و ۲ شهر اراک بود. نمونه پژوهش تعداد ۳۰۵ زن در بازه سنی ۴۰ تا ۶۰ سال از ناحیه ۱ و ۲ شهر اراک را دربرداشت. شرکتکنندگان به پرسشنامههای نگرانی نسبت به سرطان پستان (BCWS، لرمن، ۱۹۹۱)، مقیاس خودکارآمدی ماموگرافی (MSS، چمپیون، ۲۰۰۵) و قسمت قصد و عمل ماموگرافی پرسشنامه تئوری رفتار برنامه ریزی (PBTQ، سرگزی و همکاران، ۱۳۹۳) شده پاسخ دادند. دادهها با استفاده از نرم افزار SPSS۲۳ تحلیل گردید. یافتهها: مطابق با تحلیل دادهها، ارتباط نگرانی در سطح بالا و متوسط با قصد ماموگرافی معنادار بود (p≤۰/۰۱) اما نگرانی در سطح بالا با عمل غربالگری ماموگرافی ارتباط مستقیم و معنادار داشت. همچنین یافتهها نشان داد ارتیاط خودکارآمدی بالا با قصد و عمل غربالگری ماموگرافی مثبت و معنادر است (p≤۰/۰۱). نتیجهگیری: سطوح بالا از نگرانی در مورد ابتلا به سرطان سینه می تواند برانگیزاننده افراد برای قصد و عمل غربالگری ماموگرافی باشد. همچنین خودکارآمدی ماموگرافی بالاتر نرخ بالاتری از قصد و عمل غربالگری ماموگرافی پیش بینی میکند.
Keywords:
Authors
ریحانه شیخان
دانشجوی دکتری روانشناسی، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه لرستان، ایران
محمد علی سپهوندی
استادیار گروه روانشناسی، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه لرستان، ایران
فیروزه غضنفری
دانشیار گروه روانشناسی، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه لرستان، ایران.
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :