رتبه بندی اولویتهای سرمایه گذاری در بخشهای اقتصادی استان سیستان و بلوچستان

شناسایی بخش­های کلیدی اقتصاد، با توجه به ظرفیت­ها و استعدادهای هر منطقه همواره مد نظر اقتصاددانان بوده است، چیزی که در ادبیات اقتصادی به مزیت نسبی تعبیر می­شود. هدف از انجام این تحقیق شناسایی تنگناها و اولویت­های سرمایه­گذاری در استان سیستان و بلوچستان می­باشد. به منظور مقایسه و رتبه بندی اولویت­های سرمایه گذاری در استان از دو روش تاکسونومی عددی و مدل تاپسیس استفاده شده است. در روش تحلیل عاملی و تاکسونومی عددی از ۲۵ شاخص سرمایه­گذاری که هر کدام وزن یکسانی دارند، استفاده شده است. نتایج نشان می­دهد که بخش­های ماهیگیری، آموزش و مستغلات در اولویت سرمایه­گذاری و بخش هتل و رستوران در آخرین رتبه سرمایه­گذاری قرار دارند. در مدل تاپسیس شاخص­های منفی حذف شده و به ۲۱ شاخص دیگر با توجه به وضعیت خاص استان و مبانی تئوریک سرمایه­گذاری، وزن متفاوتی اختصاص داده شده است. نتایج مدل تاپسیس حاکی از آن است که بخش­های ماهیگیری، مستغلات و کشاورزی در اولویت سرمایه­گذاری و بخش هتل و رستوران آخرین اولویت سرمایه­گذاری می­باشد. دلیل عمده ضعیف بودن بخش هتل و رستوران در استان، کم رنگ بودن فعالیت­های توریستی و گردشگری به خاطر نبود امنیت در استان است. همچنین دسترسی به آبهای آزاد و پیشینه­ی طولانی مردم استان در زمینه­ی ماهیگیری باعث شده است تا این بخش به عنوان یک بخش پیشرو در اقتصاد استان مطرح شود. وجود دانشگاهها و مراکز آموزش عالی متعدد در استان علاوه بر ایجاد پیامدهای مثبت جانبی باعث ایجاد یک نوع مزیت در استان شده و از این رو یکی از اولویت­های مهم سرمایه­گذاری در استان می­باشد. پیشنهاد می­­شود به منظور استفاده از ظرفیت­ها و پتانسیل­های استان و تامین نیروی متخصص در استان در بخش آموزش به عنوان یک بخش کلیدی سرمایه­گذاری شود. هم چنین با توجه به دارا بودن مزیت نسبی در رشته فعالیت ماهیگیری سرمایه­گذاری در این رشته فعالیت اجتناب ناپذیر است.

رتبه بندی اولویتهای سرمایه گذاری در بخشهای اقتصادی استان سیستان و بلوچستان Keywords:

سرمایه گذاری , تحلیل عاملی , مدل تاپسیس , استان سیستان و بلوچستان