اثر سیاست قیمت گذاری آب آبیاری بر سطح تراز آب زیرزمینی حوضه آبریز نیشابور
Publish place: Agricultural Economics Research، Vol: 10، Issue: 39
Publish Year: 1397
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 96
This Paper With 34 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JAE-10-39_009
تاریخ نمایه سازی: 25 بهمن 1402
Abstract:
قیمتگذاری آب زیرزمینی از جمله مهمترین سیاستهای مدیریت تقاضای آب کشاورزی می باشد که میتواند افزون بر استفاده بهینه از آب کشاورزی، مشوقی برای ذخیره و حفاظت از منابع آبی باشد. در این مطالعه، بمنظور دستیابی به تعادل و پایداری سطح سفره آب زیرزمینی حوضه آبریز نیشابور، مدل ترکیبی برنامهریزی ریاضی مثبت (PMP) و روش پویایی سیستم (SD)در چهار زیرحوضه طرحریزی شد و اثر تغییر قیمت آب (افزایش ۲۰ و ۴۰ درصدی) بر الگوی کشت، سود، مصرف آب آبیاری کشاورزان و در نتیجه تغییر تراز آب زیرمینی بررسی شد. دادههای مورد نیاز مطالعه از راه تکمیل ۲۰۰ پرسشنامه و سازمان آب منطقهای خراسان رضوی گردآوری شد. نتایج نشان داد، افزایش قیمت آب آبیاری تاثیر بسزایی بر تغییر الگوی کشت، کاهش سود، کاهش مصرف آب آبیاری و در نتیجه بر بهبود سطح تراز آب زیرزمینی دارد. با افزایش قیمت آب آبیاری به ۴۰ درصد سطح زیرکشت و مصرف آب در تمامی زیرحوضهها برای همه محصولات کاهش نشان داد که بیش ترین کاهش در مصرف آب آبیاری مربوط به زیرحوضه ۴ و به مقدار ۳۶ درصد بوده است. هم چنین، اعمال سیاست قیمتی منجر به کاهش سود ناخالص، بین ۵/۰ درصد در زیرحوضه ۳ تا ۱/۱۱ درصد کاهش در زیرحوضه ۲ گردید. اثر تغیر قیمت بر تراز آب زیرزمینی در یک دوره ۱۲ ماهه شبیهسازی نیز نشان داد که افزایش تا ۲۰ درصد قیمت آب آبیاری در طول یک سال، ۳۳/۰ متر سطح آب زیرزمینی را بهبود خواهد بخشید. از این رو، در اولویت قرار دادن سیاست قیمتگذاری آب آبیاری، در تصمیمگیریها و برنامههای سیاستی مدیریت منابع آب استان خراسان رضوی، به عنوان راهبردی مناسب و کاربردی جهت کاهش تقاضای آب آبیاری و پایداری منابع آب دشت نیشابور توصیه میشود. طبقه بندی JEL:Q۱۴، Q۱۸، Q۲۵
Keywords:
Authors
سمیه شیرزادی
استادیارگروه اقتصاد کشاورزی دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری.
محمود صبوحی
دانشیار گروه مهندسی آب دانشگاه فردوسی مشهد.
کامران داوری
دانشگاه فردوسی مشهد
احمدعلی کیخا
دانشیار گروه اقتصاد کشاورزی دانشگاه زابل.د.
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :