تاثیر بکارگیری تکنولوژی های نوین تولید مثلی در افزایش بازده و پایداری بخش کشاورزی
Publish place: First National Conference on Sustainable Agricultural Development and Healthy Environment
Publish Year: 1391
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 789
This Paper With 15 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
این Paper در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
SADHE01_490
تاریخ نمایه سازی: 29 فروردین 1392
Abstract:
سودآوری تولید شیر و گوشت به عنوان دو محصول عمده ی حیوانات مزرعه ای تا حده زیادی بستگی به کارایی مطلوب تولید مثلی گله ها دارد . تعادل مناسب بین عوامل ژنتیکی ، محیطی و البته روش های مدیریتی در مراکزدامپروری جهت دستیابی به حداکثر بازده ی تولید مثلی ، کاهش فاصله ی بین زایش تا آبستنی و نرخ آبستنی مطلوب ضروری است . نتیجه ی این امر افزایش بازده ی تولید مثلی ،افزایش طول عمر تولیدی و بالا رفتن تعداد زاده ها به ازایهر حیوان در یک دوره ی زمانی مشخص است . در سالیان اخیر توجه فراوان به تولید ) بویژه تولید شیر ( موجب کاهش شدید کارایی تولید مثلی نسبت به مقادیر قابل انتظار گردیده است . این کاهش ناشی از عوامل متعددی نظیر نقص درسیستم های فحل یابی ، زمان نامناسب تلقیح ، تاخیر و یا عدم تخمک ریزی ، بالانس منفی انرژی و اختلالات تغذیه و درنهایت عوامل ژنتیکی است . در برنامه های اصلاح نژادی عموما به کمک برنامه های آمیخته گری و تکنیک تلقیح مصنوعی 1 صفات برتر والد نر در راستای پیشرفت ژنتیکی بسط و گسترش یافته است . کاربردهای جدید تکنولوژی هایتولید مثلی مانند القای تخمک افشانی چندگانه 2 و تولید آزمایشگاهی رویان ها 3 و انتقال رویان 4 از دام های ماده با پتانسیل ژنتیکی برتر ، امکان انتقال هرچه بیشتر صفات مطلوب ژنتیکی والد ماده را نیز به نسل های بعد فراهم آوردهاست . بکارگیری تکنیک هایی مذکور علاوه بر معرفی نژادهای غیر بومی به نقاط مختلف می تواند به عنوان یک استراتژی در جلوگیری از انقراض گونه ها و نژادهای درخطر و نیز به عنوان یک روش عالی در جهت اجرای برنامه های تست نتاج برای تعیین شایستگی ژنتیکی والد ماده محسوب گردد . استفاده از تکنولوژی های نوین تولید مثلی موجب افزایش کارایی تولید در واحدهای دامپروری چه از حیث کمی و چه کیفی می باشد . نتیجه این افزایش کارایی تخریب کمتر مراتعو مصرف کمتر غذا توسط هر دام به ازای هر واحد تولید ) گوشت یا شیر ( خواهد بود . بنابراین بخوبی می توان تاثیر بکارگیری تکنولوژی های نوین تولید مثلی در پایداری بخش کشاورزی و محیط زیست را مشاهده کرد
Keywords:
طول عمر تولیدی , فحل یابی , تلقیح مصنوعی , القای تخمک افشانی چندگانه , تولید آزمایشگاهی رویان ها , انتقال رویان
Authors
محمدحامد شهسواری
دانشجوی کارشناسی ارشد فیزیولوژی دام در پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دان
حامد کرمی شبانکاره
دانشیار گروه علوم دامی پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه رازی کرمان
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :