رابطه جهت گیری زندگی با رفتار شهروندی سازمانی و عملکرد شغلی دبیران زن

هدف پژوهش مطالعه رابطه جهت گیری زندگی با رفتار شهروندی سازمانی و عملکرد شغلی بوده است. روش پژوهش، توصیفی از نوع همبستگی است. جامعه آماری تمامی دبیران زن ناحیه ۲ شیراز در سال تحصیلی ۱۳۹۲- ۱۳۹۱ بوده­اند، که تعداد آنها برابر با ۱۰۰۰ نفر بوده و حجم نمونه بر اساس جدول کرجسی و مورگان ۲۷۸ نفر بوده اند که با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. جمع آوری داده­ها و اطلاعات از طریق پرسشنامه عملکرد شغلی منصور (۱۳۸۱)، پرسشنامه رفتار شهروندی سازمانی پودساکف و همکاران (۱۳۹۹) و پرسشنامه جهت­گیری زندگی آنتونوفسکی (۱۹۸۷) انجام شد. برای تجزیه و تحلیل داده­ها از آزمون ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه استفاده گردیده است. نتایج پس از تجزیه و تحلیل داده­ها نشان داد که بین جهت گیری زندگی با رفتار شهروندی سازمانی و عملکرد شغلی رابطه مستقیم و معناداری وجود دارد. از بین مولفه­های جهت گیری زندگی، دو مولفه مدیریت پذیری و معناداری با عملکرد شغلی رابطه مستقیم و معنادار دارند و بین تمامی ابعاد جهت گیری با رفتار شهروندی سازمانی رابطه مستقیم و معناداری وجود دارد.

Keywords:

جهت گیری زندگی , رفتار شهروندی سازمانی , عملکرد شغلی