مدل ساختاری پیش بینی رضایت زناشویی زوج های جوان براساس سیستم های فعال سازی/ بازداری رفتار؛ نقش میانجیگر سبک های دلبستگی

مقدمه: رضایت زناشویی پایدارترین پیش ­بینی­ گر ثبات در زندگی است و از این­ رو استفاده درست از آن، به پایداری خانواده کمک می­ کند. هدف: این پژوهش با هدف تدوین مدل ساختاری پیش ­بینی رضایت زناشویی براساس سیستم­ های فعال ­سازی/ بازداری رفتار با نقش میانجی­ دلبستگی انجام شد. روش: پژوهش حاضر توصیفی از نوع معادلات ساختاری بود. جامعه آماری کلیه زوج­ های جوان شهر تهران در سال ۱۴۰۰ بود، که از بین آن ­ها ۳۷۰ نفر با روش نمونه­ گیری در­ دسترس انتخاب شدند. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه جمعیت­ شناختی، رضایت­ زناشویی انریچ (۱۹۹۸)، مقیاس فعال­ سازی/ بازداری رفتار (۱۹۹۴) و مقیاس دلبستگی بزرگسال (۱۳۸۵) بود. تحلیل داده ­ها با روش تحلیل مسیر توسط نرم افزارهای SPSS نسخه ۲۵ و LISREL نسخه ۸/۸  انجام شد. یافته ­ها: نتایج تحلیل­ مسیر نشان داد سیستم بازداری (P<۰/۰۵, ß=-۰/۱۶)، دلبستگی ناایمن دوسوگرا (P<۰/۰۱, ß=-۰/۴۲) و اجتنابی (P<۰/۰۵, ß=-۰/۱۹) به­ طور مستقیم و منفی و دلبستگی ایمن (P<۰/۰۱, ß=۰/۲۶) به­ طور مستقیم و مثبت تاثیر معناداری بر رضایت ­زناشویی دارند. همچنین سیستم بازداری بر دلبستگی اجتنابی (P<۰/۰۱, ß=۰/۱۸)، دوسوگرا (P<۰/۰۱, ß=-۰/۱۹) و سیستم فعال­ سازی بر دلبستگی ایمن (P<۰/۰۵, ß=۰/۲۸) اثر مستقیم مثبت و سیستم فعال­ سازی بر دلبستگی اجتنابی (P<۰/۰۱, ß=-۰/۳۰) به­ طور مستقیم و منفی تاثیر معنادار دارند. نتیجه گیری: نتایج نشان داد که سیستم فعال سازی/ بازداری رفتار به­ صورت مستقیم و از طریق سبک­ های دلبستگی به­ صورت غیرمستقیم قادر به پیش ­بینی رضایت­ زناشویی است. بنابراین به زوج درمانگرها پیشنهاد می­ شود از این متغیرها به منظور افزایش میزان رضایتمندی در زوجین استفاده نمایند.

Keywords:

Marital satisfaction , Attachment style , Behavioral activation , Behavioral inhibition , رضایت زناشویی , سبک دلبستگی , فعال سازی رفتار , بازداری رفتار