مدلسازی سازگاری دمایی زیتون (Olea europaea L.) در ایران

دما مهمترین عامل محیطی است که گلدهی و میوه دهی زیتون را تحت تاثیر قرار می دهد. دماهایی که باروری را تحریک می کنند، و دماهایی که سبب آسیب به درخت یا محصول آن می شوند، برای تعیین سازگاری مهم هستند و باید مورد بررسی قرار گیرند. این تحقیق حداقل دماهای روزانه > ۵/۱۲ و < صفر و حداکثر > ۱/۲۱ و < ۵/۱۲ درجه سانتیگراد اول اکتبر تا آخر مه را برای ۱۰ ایستگاه نواحی زیتون خیز و در حال کشت کشور و یک ایستگاه کنترل، با استفاده از مدل سازگاری دمایی، بررسی نموده است. همچنین برای تعیین احتمال آسیب دماهای بالا طی دوره گلدهی در هر ناحیه، دماهای برابر و بیشتر از ۸/۳۷ درجه تحلیل شده اند. جهت مشخص شدن خسارت ایجاد شده به وسیله آخرین یخبندان بهاری، دماهای مساوی و کمتر از صفر درجه، که طی دوره گلدهی در هر ناحیه رخ داده است، مورد بحث قرار گرفتنه اند. مدل مذکور شاخص هایی را ارائه کرده است که نشان می دهد ایستگاه های شیراز، منجیل، گرگان، گنبد و سرپل ذهاب الگوی دمایی مشابه نواحی زیتون خیز دارند. کلیدواژه ها: درجه حرارت، شاخص خسارت، سازگاری دمایی، ورنالیزاسیون، زیتون، ایران.

Keywords:

درجه حرارت , شاخص خسارت , سازگاری دمایی , ورنالیزاسیون , زیتون , ایران.