مطالعه آسیبهای اجتماعی در آثار عکاسی صمد قربانزاده بر مبنای آرای فروید

این پژوهش میکوشد بر مبنای مفاهیم و آرای برگرفته از روانشناختی فروید چهار اثر منتخب از آثار عکاسی صمد قربانزاده عکاس معاصر ایران را مورد واکاوی و تدقیق قرار دهد. روش این پژوهش به صورت کیفی به توصیف و تحلیل موردی اثر هنری مبتنی بر داده های برآمده از اطلاعات کتابخانهای و اینترنتی میپردازد. علت انتخاب آثار صمد قربانزاده رویکرد سورئالیسم ایشان در عکاسی است که با تکیه به مفاهیمی چون ضمیر ناخودآگاه، رویا، ساز وکار دفاعی در رویکرد روانشناختی فروید توانش خوانش و تحلیل دارد . اگرچه تحلیل روانشناختی معضلات و مشکلات را به فرد و خصوصیات و ویژگیهایش فروکاهش میدهد، اما در نهایت این شناخت به دنبال تبیین ساختهای اجتماعی پیش میرود. این آثار ملهم از موضوعاتی چون تنهایی، بیهویتی، از دست رفتن ایمان و در نهایت مرگ است که به نحوی انسان و جوامع را درگیر کرده و ماهیت وجودی انسان در نظام امروزی جهان به چالش میکشد. در خوانش روانشناختی از آثار مورد نظر، مخاطب ضمن تجربه تازه از مواجه ه با اثر هنری، به درک و شناخت درونمایه اثر و ارتباط نمادین عناصر هنری با آسیبهای فردی و جمعی دست مییابد.

Keywords:

آسیبهای اجتماعی , زیگموند فروید , سورئالیسم , صمد قربان زاده , عکاسی