پهنه بندی فراسنج های کیفی (شوری و سدیمی) آب با استفاده از روش های زمین آماری مطالعه ی موردی: دشت کرمان
Publish place: Water Resources Engineering Journal، Vol: 6، Issue: 1
Publish Year: 1392
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 30
This Paper With 14 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_WEJMI-6-1_002
تاریخ نمایه سازی: 19 اسفند 1402
Abstract:
طراحی و مدیریت درست روشهای آبیاری مستلزم داشتن آگاهی از وضعیت نفوذپذیری خاک که خود متاثر از فراسنجهای کیفی (شوری و سدیمی) آب است، می باشد. از این رو در این تحقیق به بررسی تغییرات مکانی و پهنه بندی فراسنجهای کیفی آب زیرزمینی شامل هدایت الکتریکی (EC) و نسبت جذبی سدیم (SAR) با استفاده از روشهای زمین آماری پرداخته می شود. هدف نهایی پیش بینی تغییرپذیری میزان نفوذ آب به خاک در سطح منطقه ی مورد مطالعه ی با توجه به وضعیت شوری و سدیمی آب زیرزمینی می باشد. اطلاعات مربوطه از تجزیه و تحلیل نمونه های مربوط به ۷۶ حلقه چاه آب در دشت کرمان، و بر اساس آخرین نمونه گیری سال ۱۳۸۷ به دست آمده اند. روشهای میان یابی استفاده شده شامل کریجینگ معمولی و لاگ کریجینگ بوده اند. برای ارزیابی روشها از روش ارزیابی متقابل با معیارهای جذر میانگین مربعات خطا (RMSE) و میانگین قدر مطلق خطا (MAE) استفاده شده است. تجزیه و تحلیل زمین آماری نشان داد که داده هایی هدایت الکتریکی و نسبت جذبی سدیم دارای همبستگی مکانی قوی بوده و ساختار مکانی آنها از شبیه نیم تغییرنمای کروی تبعیت می کند. نتایج حاصل از ارزیابی متقابل حاکی از آن است که هر دو روش کریجینگ معمولی و لاگ کریجینگ از دقت مشابهی برای تخمین فراسنجهای شوری و سدیمی برخوردارند. از طرف دیگر، مقایسه ی نقشه های هم تراز هدایت الکتریکی و نسبت جذبی سدیم به دست آمده بار دیگر نشان از مشابه عمل کردن دو روش میان یابی دارد؛ هر چند نقشه های خطای تخمین مربوط به دو روش کمی متفاوتند. بنابراین، در مواردی که هدف تنها ارائه ی تصویری کلی از شکل توزیع مکانی یک ویژگی در سطح منطقه ی است، کاربرد روش کریجینگ معمولی که از نظر اجرا نیز راحت تر و سریعتر است، توصیه می گردد. بر اساس نقشه های EC و SAR تهیه شده باکاربرد روش کریجینگ معمولی و معیارهای موجود، وضعیت منطقه ی از لحاظ شدت نفوذ آب به خاک مورد پیش بینی قرار گرفت. با توجه به نتایج حاصله به نظر می رسد که قسمت اعظم منطقه ی مورد مطالعه ی شامل نواحی شمالی و غربی از نفوذپذیری خوب برخوردار باشد. مابقی منطقه ی، که درصد نسبتا زیادی را، بویژه در شمال شرقی و جنوب شرقی، شامل می شود دارای قابلیت نفوذپذیری متوسط است.
Keywords:
Authors
معصومه دلبری
استادیار مهندسی آب، دانشکده آب و خاک، دانشگاه زابل
پیمان افراسیاب
استادیار مهندسی آب، دانشکده آب و خاک، دانشگاه زابل
مژده سالاری
دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی آب، دانشکده آب و خاک، دانشگاه زابل
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :