پهنه بندی و ارزیابی کلیماتوریسم مناطق کویری و بیابانی ایران

ویژگی های آب و هوایی مطلوب و سازگار با آسایش انسان، یکی از شروط بنیادی برای انتخاب مقصد گردشگری است و نقش بسیار مهمی در تهیه تقویم گردشگری دارد. گردشگری مناطق بیابانی و کویری از جمله مقاصد مورد توجه طبیعت گردان بوده و ایران به دلیل موقعیت جغرافیایی و اقلیمی خود در این زمینه دارای توانمندی های منحصر به فرد است. لذا در این پژوهش تلاش شده است به منظور فعال سازی این توان محیطی تقویم گردشگری متناسب با وضعیت اقلیمی مناطق کویری ایران تهیه گردد. بنابراین اقلیم گردشگری ۱۱ استان کشور که در مناطق بیابانی و کویری واقع شده اند، با استفاه از شاخص کلیماتوریسم (TCI) مورد بررسی و ارزیابی قرار گرفت. نتایج نشان داد که در ماه های فصل زمستان مناطق و استان های جنوبی کشور از وضعیت ایدئال اقلیم گردشگری برخوردار هستند. در فصل تابستان هرچند که از کیفیت اقلیم گردشگری این مناطق کاسته می شود، اما استان های کویری که در عرض های جغرافیایی بالاتری قرارگرفته اند، وضعیت مناسب تری دارند. فصول بهار و پاییز شاخص اقلیم گردشگری به طور عمده، وضعیت ایدئال و بسیار مناسبی را در بخش گسترده ای از پهنه مطالعاتی ارائه می دهد. بنابراین با توجه به نتایج پژوهش حاضر، مناطق کویری کشور از منظر کلیماتوریسم از پتانسیل های ارزشمند گردشگری و جذب گردشگر در فصول سرد سال محسوب می شوند. بنابراین فعالان بخش گردشگری می توانند براساس تقویم زمانی مذکور نسبت به بهره مندی از توان های طبیعت گردی استفاده نمایند.

Keywords:

شاخص اقلیم گردشگری , سیستم اطلاعات جغرافیایی , کلیماتوریسم , مناطق کویری ایران