تحلیل انتقادی انسان گرایانه آرمان شهرهای فلسفی در نگرش به آینده

آرمان شهر فلسفی شامل نوشته­هایی از فیلسوفان برای توصیف و یا توجه به خلق یک جامعه­ی بهتر نسبت به وضعیت موجود است. این آرمان شهر به منزله نوعی نگرش فلسفی مطلوب به آینده بشریت همراه با انتقاد از شرایط حال فعلی است. در این صورت تبیین و تحلیل مبانی و مولفه­های انسان­گرایانه آرمان شهرهای فلسفی نیز اهمیت دارد. مساله اصلی پژوهش حاضر تدقیق و تبیین این مبانی و مولفه­ها است از این جهت که معطوف به آینده هستند. فرایند پژوهش چنان است که ابتدا تحلیلی اومانیستی از سیر نگارش آرمان شهرهای فلسفی ارائه می­شود. سپس مولفه­هائی از قبیل کمال­گرائی، عدالت­طلبی و ایده­های فلسفی به نحوی گزارش می­شوند که معطوف به آینده بشریت بوده و چشم­اندازی روشن ارائه می­کنند و در حقیقت هر یک از مولفه­ها به منزله گذار از گذشته­ای ناخوشایند برای رسیدن به آینده­ای مطلوب است. مهم­ترین یافته و نتیجه پژوهش این است که نگارش آرمان شهرهای فلسفی بر مبنای امور انسان­گرایانه سامان یافته و صورت بندی می­شوند و می­توانند به نحوی باشند که آینده­­ای روشن برای بشریت ترسیم کنند.

Keywords:

آرمان شهر فلسفی , انسان گرائی , کمال گرائی , عدالت طلبی