بررسی فقر چندبعدی مناطق شهری ایران در دوره ۱۳۸۳ الی ۱۳۹۸: به کارگیری وزن های حاصل از تحلیل تناظر چندگانه در روش آلکایر-فوستر

در این پژوهش فقر چندبعدی مناطق شهری ایران در دوره ۱۳۸۳ الی ۱۳۹۸ با استفاده از ۱۳ نماگر در ۴ بعد اندازه گیری شده است. ابتدا با استفاده از روش تحلیل تناظر چندگانه (MCA) وزن هر کدام از نماگرها تعیین می شود. سپس با روش آلکایر-فوستر و با استفاده از وزن های یاد شده، مرحله شناسایی و تجمیع فقر چندبعدی برای خانوارهای نمونه صورت می گیرد و شاخص های فقر به صورت سری زمانی و منطقه ای محاسبه می گردد. یافته ها نشان می دهد که در دوره ۱۶ ساله روند فقر چندبعدی به طورکلی نزولی و محدب است، اما در دو سال آخر نسبت سرشمار صعودی شده است. توقف روند نزولی و صعودی شدن شاخص های فقر چندبعدی بیان گر گسترش فقر، به خصوص پس از رکود تورمی ۱۳۹۷ است. بررسی منطقه ای هم نشان می دهد که کمترین و بیشترین مقدار نسبت سرشمار و سرشمار تعدیل شده فقر چندبعدی در مناطق شهری مربوط به استان های مازندران و سیستان و بلوچستان است. آزمون استواری و استنباط آماری یافته های فوق را تایید می کند. مقایسه وزن های حاصل از روش تحلیل تناظر چندگانه با وزن های برابر و تو در تو نشان گر آن است که این وزن ها نسبت به دو نوع دیگر، نسبت سرشمار کمتری حاصل می کنند و برای سیاست گذاری اقتصادی در شرایط کمبود منابع مفید تر هستند.

Keywords:

Multidimensional poverty , Alkire-Foster method , Multiple correspondence analysis method