تاثیر اجرای پروتکل ”حرکت زودهنگام“ پس از عمل جراحی قلب باز بر قدرت ماهیچه دیافراگم

خلاصه هدف. این مطالعه با هدف تعیین تاثیر اجرای پروتکل ”حرکت زودهنگام“ بر قدرت ماهیچه دیافراگم و سایر ماهیچه­ های دمی پس از جراحی قلب باز انجام شد. زمینه. حرکت زودهنگام به عنوان یک پروتکل مناسب جهت کاهش طول مدت بستری بیمار در بخش مراقبت­های ویژه و نیز کاهش عوارض تنفسی پس از جراحی قلب باز توصیه می­شود. با این حال، اطلاعات درباره تاثیر آن بر بهبود قدرت ماهیچه­ های تنفسی محدود است. روش کار. این مطالعه، یک کارآزمایی بالینی تصادفی ­شده یک سوکور بود. تعداد ۸۰ بیمار که تحت عمل جراحی بای­پس عروق کرونر و یا جراحی دریچه قلب قرار گرفته بودند به طور تصادفی در دو گروه ”حرکت زودهنگام پس از جراحی“ (گروه مداخله) و فیزیوتراپی به رویه معمول (گروه کنترل) تقسیم شدند. قدرت ماهیچه­ های تنفسی، یک بار روز قبل از جراحی، و بار دوم، پس از جراحی و پیش از خروج از بخش مراقبت­های ویژه، اندازه­ گیری و دو شاخص ماکزیمم فشار دمی (PI max)، و S index (به عنوان معیار کیفی سنجش قدرت ماهیچه دیافراگم) ثبت شدند. در هر مرحله، پارامترهای همودینامیک نیز اندازه­ گیری شدند. یافته ­ها. بر اساس هر دو شاخص ماکزیمم فشار دمی و شاخص S، قدرت ماهیچه دیافراگم پس از جراحی از ۷۷/۲۸ به ۵۹/۵۳ سانتی­متر آب کاهش یافت، اما میزان تغییرات در گروه مداخله در مقایسه با گروه کنترل کمتر بود، که نشان­ دهنده بهبودی قابل ملاحظه قدرت ماهیچه دیافراگم در گروه مداخله است (۰/۰۰۰۱P≤). تغییرات همودینامیک پس از جراحی (کاهش فشار خون و افزایش ضربان قلب) در هر دو گروه بدون تاثیر بالینی قابل ملاحظه ­ای رخ داد. نتیجه ­گیری. حرکت زودهنگام بعد از جراحی قلب تاثیر مثبت بر قدرت ماهیچه دیافراگم دارد، و با توجه به اینکه تاثیر منفی بر وضعیت همودینامیک ندارد، مداخله­ ای بی­خطر است.

Keywords:

Cardiac surgery , Diaphragm , Early mobilization , Muscle strength , جراحی قلب , دیافراگم , حرکت زودهنگام , قدرت ماهیچه