موانع اجرای پروتکل های مبتنی بر شواهد از دیدگاه پرستاران در مرکز آموزشی تحقیقاتی درمانی قلب و عروق شهید رجایی تهران

خلاصه هدف. مراقبت مبتنی بر شواهد به دلیل به­روز بودن تدابیر و رویه های مراقبتی و هزینه ­اثربخشی برای بیماران نقش مهمی در ارتقای کیفیت مراقبت های پرستاری دارد؛ با وجود این، بر سر راه اجرای آن موانعی وجود دارد که باید بررسی شود. این مطالعه با هدف بررسی موانع اجرای مراقبت مبتنی بر شواهد در کارکنان پرستاری مرکز آموزشی تحقیقاتی درمانی قلب­ و عروق شهید رجایی تهران انجام شد. روش کار. این مطالعه از نوع توصیفی-مقطعی است که بر روی ۲۱۵ نفر از پرستاران بخش های مختلف مرکز آموزشی تحقیقاتی درمانی قلب­ و عروق شهید رجایی تهران که با روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند انجام شد. برای تعیین موانع اجرای پروتکل­ های مبتنی بر شواهد از پرسشنامه استفاده شد. داده­ ها در نرم افزار SPSS نسخه ۲۰ مورد تحلیل قرار گرفتند. یافته ­ها. کارکنان پرستاری موانع اجرای مراقبت مبتنی بر شواهد را مربوط به بعد مدیریتی، کافی نبودن تعداد کارکنان (۸۰ درصد)، زیاد بودن بیماران (۷۱ درصد)، و عدم تشویق کارکنان (۶۸ درصد) می دانستند. در بعد فردی نیز فقدان وقت کافی برای پرستاران جهت مطالعه نتایج تحقیقات (۷۲ درصد) از مهم ترین موانع بود. نتیجه گیری. عوامل مرتبط با موانع اجرای مراقبت مبتنی بر شواهد در دو حیطه فردی و مدیریتی هستند. پیشنهاد می گردد از طریق چیدمان صحیح نیروی انسانی، برگزاری کارگاه ها و گردهم آیی های آموزشی، و ایجاد تعامل با مراکز اجراکننده مراقبت مبتنی برشواهد و استفاده از تجارب آنها باتوجه به امکانات موجود، به این مقوله اهمیت بیشتری داده شود.

Keywords:

Evidence-based practice , Nursing care , evidence-based nursing , مراقبت مبتنی بر شواهد , عملکرد پرستاری , مدیریت پرستاری , پرستاری مبتنی بر شواهد