تاثیر شوری و اندازه ذرات کود گاوی بر توزیع و انتقال آلودگی باکتریایی در خاک شنی

در کشاورزی پایدار برای بهره وری بیشتر از کودهای گاوی که منبع غنی از باکتری بیماری زای ایکولای (E-Coli) است، استفاده می شود. هدف از این پژوهش بررسی اثر همزمان دانه بندی کودگاوی و شوری آب آبیاری، بر نگهداشت باکتری ایکولای در اعماق ستون شن به ارتفاع ۱۰سانتی متر تحت جریان اشباع است. برای این منظور چهار دانه بندی مختلف از کود گاوی (۲-۱، ۱- ۰/۵، ۰/۵- ۰/۲۵ و کوچکتر از ۰/۲۵> میلی متر) به سطح ستون شن به مقیاس ۳۰ تن در هکتار اضافه شد، سپس آبشویی با شوری های مختلف (۰، ۰/۵، ۲/۵، ۵ و ۱۰ دسی زیمنس بر متر) تا ۱۰ حجم منفذی انجام گرفت، سپس از اعماق ۰، ۳، ۶ و ۱۲ سانتی متری عمق خاک نمونه برداری شد. تعداد باکتری های موجود در هر نمونه با روش شمارش زنده مشخص شد. نتایج نشان داد اثر تمام منابع تغییر و همچنین اثرات متقابل آنها بر نگهداشت باکتری در خاک در سطح ۵ درصد معنی دار بود. شوری بر نگهداشت باکتری اثر منفی داشت، به ترتیب بیشترین و کمترین مقدار غلظت نسبی باکتری (حاصل تقسیم تعداد باکتری در هر عمق خاک به تعداد اولیه باکتری در تیمار کود مورد نظر) در تیمارهای شوری ۰ و ۱۰ دسی زیمنس بر متر بود. همچنین، با کم شدن اندازه ذرات کود گاوی، به دلیل افزایش آبگریزی و مسدودسازی منافذ ترجیحی، نگهداشت باکتری در تمامی اعماق مورد بررسی خاک کاهش یافت. به ترتیب بیشترین و کمترین نگهداشت باکتری در خاک در بزرگترین تیمار دانه بندی (۲-۱ میلی متر) و کوچکترین دانه بندی ( کمتر از ۰/۲۵ میلی متر) بود. به علاوه بیشترین غلظت نسبی باکتری در خاک مربوط به عمق ۳-۰ سانتی متری بود و در سایر اعماق اختلاف معنی داری دیده نمی شد.

Keywords:

Hydrophobicity , E-Coli bacteria , Cow manure granulation , Bacteria retention curve in soil , آبگریزی , باکتری ایکولای E-Coli , دانه بندی کود گاوی , منحنی نگهداشت باکتری در خاک